Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant specjalista Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2014r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne oddala skargę.
Decyzją z dnia 17 grudnia 2013 r. Prezydent O. działając na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. 2011, Nr 30, poz. 151 z późn. zm.) skierował S.W., posiadającego prawo jazdy kategorii B, nr "[...]", na badania psychologiczne w zakresie psychologii ruchu, w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji.
W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że Komendant Wojewódzki Policji w O., na podstawie art. 82 ust. 1 pkt 4 Iit. b i art. 99 ust. 2 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami, wystąpił o skierowanie kierowcy na badanie psychologiczne, z uwagi na wielokrotne naruszenie przez niego przepisów i zasad ruchu drogowego w okresie od dnia 8 listopada 2012 r. do dnia 17 lutego 2013 r., co skutkowało przekroczeniem liczby
24 punktów. W tej sytuacji, zgodnie z art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o kierujących pojazdami, starosta zobowiązany był wydać decyzję administracyjną o skierowaniu kierowcy na badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu. Organ pouczył skarżącego, że nieprzedstawienie w wymaganym terminie orzeczenia psychologicznego spowoduje wydanie decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy na podstawie art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o kierujących pojazdami.
W złożonym odwołaniu S.W. wniósł o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i umorzenie postępowania, ewentualnie o stwierdzenie nieważności decyzji z uwagi na fakt prawomocnego rozstrzygnięcia wniosku Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. decyzją Prezydenta O.lsztyna z dnia 12 listopada 2013 r. Wywiódł, że skoro komendant wojewódzki Policji nie prowadzi postępowania administracyjnego w sprawie prowadzenia ewidencji kierowców naruszających przepisy, to rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 kwietnia 2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 488) jest niekonstytucyjne, gdyż narusza prawo strony do czynnego udziału w postępowaniu. Ponadto odwołujący się podtrzymał w całości argumentację zawartą w korespondencji prowadzonej z organami prokuratury i Policji oraz organem pierwszej instancji, że w sytuacji gdy prawomocnym wyrokiem został skazany za wykroczenie polegające na prowadzeniu pojazdu mechanicznego bez niezbędnych do tego uprawnień, to w okresie od 8 listopada 2012 r. do 8 listopada 2013 r., jako osoba nieposiadająca uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi, nie był kierowcą w rozumieniu przepisów Prawa o ruchu drogowym i ustawy o kierujących pojazdami oraz przepisów wykonawczych do tych ustaw. W konsekwencji nie było możliwe zastosowanie wobec niego procedur dotyczących kierowców. W pismach uzupełniających odwołanie zwrócił uwagę na sprzeczności w kierowanych do niego pismach Komendanta Wojewódzkiego Policji z 19 grudnia 2013 r. i 22 listopada 2013 r. oraz na naruszenie art. 94 § 1 Kodeksu wykroczeń przez pominięcie, że mandaty karne wymierzone mu zostały za brak uprawnień do kierowania pojazdami. Odwołujący się dodał, że poddał się niezbędnym badaniom, na które ponownie jest kierowany.
Decyzją dnia 20 maja 2014 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. uchyliło w całości decyzję organu pierwszej instancji i orzekło o skierowaniu S.W. na badania psychologiczne w zakresie psychologii ruchu, w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji.