Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski Sędziowie NSA Adam Bącal (spr.) Grzegorz Krzymień po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi Mariana P. o stwierdzenie, że nastąpiła przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Lublinie w sprawie ze skargi Mariana P. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 8 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące lipiec i sierpień 1999 r. postanawia odrzucić skargę o stwierdzenie, że nastąpiła przewlekłość postępowania.
Dnia 8 listopada 2004 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wpłynęła "skarga na opieszałość sądu z umyślnych przestępstw władz samorządowych Miasta L." złożona przez Mariana P. w sprawie I SA/Lu 201/00. W piśmie strona zawarła "pozew prokuratora o zwrot haniebnego, siłowe wyłudzenie podatku wat w sumie 928 zł. 70 gr. wbrew przepisom ustawodawczym Rzeczpospolitej Polski", wnosząc jednocześnie o "zasądzenie od pozwanego (...) Urzędu Skarbowego w L. na rzecz powoda kwoty 927 zł 70 gr.", " odszkodowanie i zadośćuczynienie" oraz "zasądzenie od Urzędu Skarbowego na rzecz prokuratora Apelacyjnego w L. kosztów zastępstwa w ww. sprawie karnej według norm przepisanych" wskazując jednocześnie w uzasadnieniu fakty, które zdaniem skarżącego przyczyniły się do jego pokrzywdzenia.
Przedmiotowa sprawa zostało w dniu 29 listopada 2004 r. przekazana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.
Naczelny Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/ skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego a ponadto zawierać:
1) żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy;
2) przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.
Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków.
Skarga Mariana P. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, nie spełnia wymogów stawianych przez powyższe przepisy. Samo bowiem zatytułowanie skargi jako skargi na przewlekłość postępowania nie powoduje, że zostanie ona za taką uznana. Należy zauważyć, że ustawodawca uważa za element konieczny takiej skargi wskazanie w jakich okolicznościach nastąpiła zdaniem skarżącego przewlekłość.
W przedmiotowej sprawie skarga skarżącego nie zawierała wskazanych przez przepisy dowodów ani okoliczności umożliwiających Sądowi stwierdzenie czy nastąpiła przewlekłość postępowania.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 9 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 2 powoływanej wcześniej, ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.