Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa w składzie: Sędzia NSA - Krystyna Nowak po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2004r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej Izabeli R., Romualdy C. s.c. "C." w G. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2003 r.sygn. akt III SA 118/02 w sprawie ze skargi Izabeli R., Romualdy C. s.c. "C." w G. na decyzję Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2001 r. (...) w przedmiocie dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług postanawia skargę kasacyjną odrzucić.
FSK 118/04
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z 30 października 2003 r. III SA 118/02 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Izabeli R. i Romualdy C. - wspólniczek s.c. "C." w G. na decyzję Ministra Finansów z 28 listopada 2001 r. (...). Wskazaną decyzją Minister Finansów uchylił decyzję Izby Skarbowej w W. z 31 października 2000 r. (...) w części dotyczącej odmowy uchylenia decyzji Izby Skarbowej w L. z 12 sierpnia 1997 r. (...) w sprawie ustalenia Spółce dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 1995 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania; w odniesieniu do miesięcy od kwietnia do czerwca i od sierpnia do grudnia 1994 r. oraz od stycznia do listopada 1995 r. umorzył postępowanie jako, że w sprawie upłynął termin przedawnienia z art. 68 par. 2 Ordynacji podatkowej.
Rozpoznając zgodność tej decyzji z prawem /art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny wskazał w zaskarżonym wyroku, iż decyzją określająca wysokość podatku od towarów i usług, inną niż zadeklarowana przez podatnika, Urząd Skarbowy mógł wydać dopóki nie nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego, tj. do upływu 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku /art. 70 par. 1 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym/. Możliwość i obowiązek wydania decyzji w przedmiocie dodatkowego zobowiązania podatkowego aktualizuje się dopiero z chwilą wydania decyzji określającej zobowiązanie podatkowe. Termin przedawnienia podstawowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług stanowi równocześnie termin przedawnienia dodatkowego zobowiązania podatkowego. Sąd wskazał na wyroki SN z 6 marca 2002 r. III RN 27/01 - OSNAPU 2002 nr 17 poz. 400 i z 7 listopada 2002 r. III RN 124/02 - Prokuratura i Prawo 2003 nr 3 poz. 48. Orzeczenie dotyczące dodatkowego zobowiązania podatkowego mogło być zawarte zarówno e decyzji "wymiarowej" jak i w decyzji samodzielnej.
W konsekwencji Sąd orzekł, że zaskarżona decyzja Ministra Finansów prawa nie naruszała.
Wyrok został doręczony stronie w dniu 21.01.2004 r.
W skardze kasacyjnej, która wpłynęła do Naczelnego Sądu Administracyjnego 19 lutego 2004 r., sporządzonej zgodnie z wymogami art. 175 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153, poz. 1270/ Izabela R. i Romualda C. prowadzące działalność gospodarczą w s.c. "C." w G. wniosły o uchylenie pisanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 października 2003 r. III SA 118/02 przedstawiając przebieg postępowania podatkowego i wnosząc o udzielenie odpowiedzi na pytanie:
"Jeżeli podatnikowi w sposób bezprawny zajęto - na poczet sankcji dodatkowej - pieniądze z konta Spółki, to kto ma je podatnikowi zwrócić, jeżeli nie czyni tego w zaskarżonym wyroku Sąd".
Autor skargi stawiając to pytanie stwierdził, że w sposób dla niego niezrozumiały naruszono dyspozycję przepisów ustawy o VAT, a w szczególności art. 27 ust. 4. Pomimo prawidłowego zachowania podatnika został on bezprawnie ukarany, co miało wynikać z załączonych do skargi dokumentów.