Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA - Grzegorz Borkowski po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2004 r., na posiedzenie niejawnym zażalenia [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 lutego 2004 r. sygn. akt SA/Bd 3028/03 w przedmiocie usunięcia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia [...] września 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania ostatecznej decyzji o podatku od towarów i usług p o s t a n a w i a oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd odmówił skarżącej przywrócenia terminu do usunięcia braków formalnych skargi, która z tej przyczyny została odrzucona postanowieniem tegoż Sądu z dnia 1 grudnia 2004 r. W ocenie Sądu skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu.
Jako podstawę prawną postanowienia Sąd wskazał art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153 poz. 1270 - oznaczona dalej jako ppsa).
Mimo prawidłowego pouczenia, przy doręczeniu postanowienia, że przysługuje na nie zażalenie skarżąca wniosła we wskazanym 7 dniowym terminie pismo nazwane "zarzuty powoda na postanowienie sądu", w którym zawarła wnioski o:
1) przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi;
2) rozpatrzenie skargi;
3) o zasądzenie od pozwanego (?) kosztów procesu.
W uzasadnieniu tych żądań skarżąca przedstawiła dotychczasowy przebieg sprawy, podała wartość przedmiotu zaskarżenia oraz wskazała - jako podstawę prawną wniosku opisanego wyżej w pkt 1) art. 162 Ordynacji podatkowej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Mimo nieznanej procedurze sądowoadministracyjnej nazwy pismo skarżącej należało rozpoznać jako zażalenie na wskazane w nim postanowienie (art. 86 § 3 ppsa).
Jednakże - aby zażalenie mogło być merytorycznie rozpatrzone musi spełniać określone ustawą wymogi. Jednym z podstawowych wymogów jest wskazanie jakie przepisy prawa materialnego bądź procesowego zaskarżone postanowienie narusza (art. 174 w zw. z art. 197 § 2 ppsa). Naczelny Sąd Administracyjny dokonując kontroli zaskarżonego postanowienia nie jest uprawniony do rozstrzygania co do przywrócenia terminu i to na podstawie Ordynacji podatkowej, która ma zastosowanie wyłącznie w postępowaniu przed organami podatkowymi. Zupełnym nieporozumieniem jest żądanie rozpoznania skargi prawomocnie odrzuconej i to przez Sąd II instancji.
Wobec niesprecyzowania zarzutów w stosunku do zaskarżonego postanowienia zażalenie podlegało oddaleniu (art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ppsa). Już tylko ubocznie Sąd podnosi, że nie zostało wyjaśnione przez Sąd I instancji czy wniosek złożono w terminie określonym w art. 87 § 1 ppsa, co powodowało by jego odrzucenie (art. 88 ppsa).