Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II Izby Finansowej zażalenia [A] S.A. z/s w Z. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 maja 2004 r., sygn. akt III SA/Wa 267/04 odmawiającego przywrócenia terminu do wniesienia skargi [A] S.A. z/s w Z. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2003 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zaległości wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych p o s t a n a w i a oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 13 maja 2004r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek [A] S.A. w Z. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2003r. w przedmiocie określenia wysokości zaległości wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jak wynika z uzasadnienia postanowienia, Spółka motywowała wniosek tym, iż do obliczenia terminu wniesienia skargi przyjęła za datę początkową dzień 29 grudnia 2003r. - tj. dzień zarejestrowania pisma w biurze podawczym spółki i jednocześnie dzień doręczenia zaskarżonej decyzji osobom reprezentującym Spółkę. Spółka podkreśliła, że faktyczny dzień doręczenia decyzji ( 23 grudnia 2003 r.) był ostatnim dniem roboczym przed przerwą świąteczną. Sąd odmawiając przywrócenia terminu wskazał, iż nieoddanie przesyłki uprawnionej osobie w ramach wewnętrznych struktur adresata nie może być podstawą uwzględnienia wniosku. W ocenie Sądu, zawinienie strony w uchybieniu terminu stanowi spełnienie negatywnej przesłanki i wyłącza dopuszczalność przywrócenia uchybionego terminu. Okoliczności faktyczne przytoczone we wniosku wskazują, że uchybienie terminu nie nastąpiło na skutek zdarzeń wyjątkowych czy szczególnych, których nie można było uniknąć i które usprawiedliwiałyby niedopatrzenie pracownika skarżącej Spółki.
Spółka, działając w ustawowym terminie, wniosła zażalenie na powyższe postanowienie. W ocenie Spółki, nie uchybiła ona świadomie terminu, gdyż osoba odbierająca korespondencję z placówki pocztowej doręczyła ją administracji Spółki w dniu 29 grudnia 2003 r. Osoby uprawnione do reprezentacji Spółki oraz autor odrzuconej skargi uważali, iż wnosząc pismo do Sądu w dniu 29 stycznia 2004 r. zachowali termin do jego wniesienia. Spółka przyznaje w zażaleniu, iż w wyniku wewnętrznej kontroli w Spółce, po doręczeniu postanowienia z dnia 14 kwietnia 2004 r. o odrzuceniu skargi, faktycznie potwierdzono termin doręczenia decyzji na dzień 23 grudnia 2003 r.
Rozpoznając zażalenie Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) jeżeli strona nie dokonała czynności w terminie bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. W rozpatrywanej sprawie, oceniając działanie Spółki nie można stwierdzić, iż było ono niezawinione. Skoro Spółka zdecydowała się upoważnić konkretną osobę do odbioru korespondencji ( jak wskazano w zażaleniu, nie była ona jedynie upoważniona do otwierania przesyłek pocztowych), powinna liczyć się z konsekwencjami swojego działania. Słusznie wskazał Sąd I instancji, iż Spółka jako podmiot będący osobą prawną, prowadzący działalność i uczestniczący w postępowaniach administracyjnych i sądowych, powinien dochować szczególnej staranności w zakresie prowadzenia własnych spraw. Wiedząc o konsekwencjach i znaczeniu dotrzymywania terminów, zwłaszcza sądowych, skarżąca Spółka powinna szczególnie kontrolować, kiedy osoba przez nią upoważniona odebrała korespondencję z placówki pocztowej. Należy podkreślić, iż oceniając wystąpienie przesłanki braku winy, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy ( por. J.P. Tarno, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa 2004, s. 149). Nie można stwierdzić, iż Spółka uchybiła terminowi bez swojej winy, skoro nie stanowiło problemu, o czym wspomniał autor zażalenia, ustalenie rzeczywistej daty odbioru decyzji Ministra Pracy i Polityki Społecznej w drodze wewnętrznej kontroli w Spółce po otrzymaniu w dniu 26 kwietnia 2004 r. postanowienia odrzucającego skargę. Jednocześnie Spółka nie wykazała okoliczności uniemożliwiających jej rzetelne ustalenie daty w grudniu 2003 r.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało postanowić jak w sentencji.