Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA A. Kisielewicz (spr.), Sędziowie NSA U. Raczkiewicz, J. Waksmundzki, Protokolant, po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2004 r. na rozprawie/posiedzeniu niejawnym w Izbie skargi kasacyjnej/zażalenia od wyroku/postanowienia z dnia sygn. akt w zakresie w sprawie ze skargi G. S. na decyzję/postanowienie Naczelna Rada Adwokacka w Warszawie z dnia Nr w przedmiocie Skreślenie z listy adwokatów p o s t a n a w i a: Oddalić skargę
G. S. złożył w dniu 8 października 2004r, na podstawie ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843), skargę o naruszenie jego prawa do rozpatrzenia sprawy II SA 2672/02 przez Sąd Wojewódzki w Warszawie bez nieuzasadnionej zwłoki. W skardze domagał się stwierdzenia, że w tej jego sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania, zasądzenia na jego rzecz, na podstawie art. 12 ust. 4 wspomnianej ustawy kwoty 10.000 zł od Skarbu Państwa oraz wydania zalecenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu określającego termin załatwienia sprawy, a także zasądzenia kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi podał, że w 2002r. wystąpił ze skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego na uchwałę Krajowej Rady Radców Prawnych omawiającą mu przyjęcia na aplikację radcowską, na podstawie regulaminu konkursu na aplikację, który nie mógł być traktowany jako akt prawny powszechnie obowiązujący, określający prawa i obowiązki osoby ubiegającej się o przyjęcie na aplikację. Naczelny Sąd Administracyjny zawiesił postępowanie w tej sprawie 19 grudnia 2002r, w oczekiwaniu na rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego w kwestii, która miała związek z jego sprawą. Trybunał Konstytucyjny wydał orzeczenie 18 lutego 2004r. i w tym momencie - zdaniem skarżącego - powinno być podjęte postępowanie w jego sprawie. Sąd nie podjął jednak tego postępowania z urzędu. W związku z tym skarżący wystąpił 14 maja 2004r. do Sądu z wnioskiem o podjęcie zawieszonego postępowania. Sąd wydał postanowienie o podjęciu postępowania 2 czerwca 2004r. nie wykonując jednakże żadnych czynności zmierzających do rozstrzygnięcia sprawy. We wniosku z 14 maja 2004r. skarżący zwracał się o rozstrzygnięcie jego sprawy przed rozpoczęciem roku szkoleniowego 2004/2005 na aplikacji radcowskiej, ponieważ, w przypadku pozytywnego rozstrzygnięcia sądowego, pozwoliłoby to mu na podjęcie nauki jeszcze w tym roku. Nierozstrzygnięcie sprawy przez Sąd w tym terminie naraziło skarżącego na stratę roku nauki i tym samym uzasadnia zasądzenie odszkodowania w kwocie 10.000 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Ustawa z 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki określa w art. 2 ust. 1 pojęcie przewlekłości postępowania. Stanowi, że przewlekłość postępowania zachodzi wówczas, gdy postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne dla załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego. Ustawodawca podał również kryteria pozwalające ustalić, czy w konkretnej sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania. Według art. 2 ust. 2 ustawy dla stwierdzenia przewlekłości postępowania należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty lub czynności podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenia dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.