Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2004 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "[...]" Wielobranżowego Przedsiębiorstwa Produkcji Prefabrykatów Spółki z o.o. w J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1182/04 w sprawie ze skargi "[...]" Wielobranżowego Przedsiębiorstwa Produkcji Prefabrykatów Spółki z o.o. w J. na decyzję Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 27 kwietnia 2004 r. [...] w przedmiocie określenia ilości i wartości wyrobów niezgodnych z prawem postanawia: - oddalić zażalenie - U Z A S A D N I E N I E Postanowieniem z 31 sierpnia 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1182/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu wniosku "[...]" Wielobranżowego Przedsiębiorstwa Produkcji Prefabrykatów Spółki z o.o. w J. o wstrzymanie wykonania decyzji Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 27 kwietnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie określenia ilości i wartości wyrobów niezgodnych z prawem - odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Sąd ocenił, że w sprawie brak jest podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, ponieważ skarżąca nie wykazała, że zachodzą okoliczności przewidziane w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) i wskazał, że dla wykazania istnienia tych okoliczności nie jest wystarczające samo oświadczenie strony, że zapłata kwoty stanowiącej 100% sumy uzyskanej ze sprzedaży wyrobów spowoduje szkodę i trudne do odwrócenia skutki ekonomiczne dla firmy, lecz konieczne jest przedstawienie pełnej informacji o sytuacji finansowej Spółki. W zażaleniu na to postanowienie Spółka "[...]" wniosła o jego uchylenie zarzucając, że nie odnosi się ono do wniosków zawartych w skardze. Podniosła, że nie składała wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, lecz wnosiła o uchylenie zaskarżonej decyzji jako niezgodnej z prawem, umorzenie zastosowanych wobec niej sankcji ekonomicznych w kwocie 13.831,69 zł i zasądzenie kosztów postępowania, a do czasu rozstrzygnięcia sprawy wstrzymanie stosowania sankcji ekonomicznych przez Urząd Skarbowy w Rawiczu, z uwagi na możliwość wyrządzenia jej szkody i trudnych do odwrócenia skutków ekonomicznych (pkt 4 wniosków skargi). W uzasadnieniu zażalenia skarżąca przytoczyła argumenty dotyczące wykładni i stosowania przepisów ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250 ze zm.) i przedstawiła informację o sytuacji finansowej firmy w postaci odpisu bilansu i rachunku zysków i strat za 2003 r. wraz z informacją dodatkową o sprawozdaniu finansowym. Wyjaśniła, że w roku 2003 Spółka osiągnęła zysk w wysokości 15.253,49 zł, który uchwałą Zgromadzenia Wspólników został w całości przekazany na uzupełnienie kapitału zapasowego. Podała, że w ciągu 9 miesięcy bieżącego roku Spółka osiągnęła zysk w wysokości ok. 30.000 zł, który na koniec roku zostanie obciążony ½ straty za 2002 r. w wysokości 18.912,18 zł i wyjaśniła, że na koncie bankowym oraz w kasie firmy nie ma większych środków, a bieżące wpływy ledwie zabezpieczają spłatę zobowiązań wynoszących ok. 80.000 zł. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. W myśl art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z treści powyższego przepisu wynika, że sąd administracyjny orzeka o wstrzymaniu aktu lub czynności tylko na podstawie wniosku skarżącego. Przedmiotem orzeczenia wydanego przez sąd po rozpoznaniu takiego wniosku jest wyłącznie kwestia wstrzymania aktu lub czynności, a nie treści skargi na decyzję. Nieuzasadniony jest w związku z tym zarzut skarżącej, iż Sąd I instancji nie rozpoznał w postanowieniu skargi, a także, że orzekał o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji bez wniosku strony. Sąd I instancji prawidłowo zakwalifikował treść wniosku zawartego w pkt 4 skargi, jako wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, gdyż tylko w przypadku uwzględnienia tego wniosku i wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji możliwe byłoby wstrzymanie sankcji ekonomicznych będących przedmiotem sporu, o uchylenie których skarżąca wnosi w skardze na decyzję Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej. Przepis art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi określa dwie alternatywne przesłanki, od spełnienia których uzależnione jest wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, stanowiąc, że sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Należy podkreślić, że pierwsza z wymienionych przesłanek może stanowić podstawę wstrzymania zaskarżonego aktu lub czynności tylko wówczas, gdy skarżącemu grozi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej, a więc kwalifikowanej co do wysokości szkody. W zaskarżonym postanowieniu Sąd I instancji prawidłowo ustalił, że skarżąca nie wykazała, że w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji istniałoby niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącej znacznej szkody. Prawidłowości tej oceny nie podważają powołane w zażaleniu dowody dotyczące sytuacji finansowej Spółki, gdyż kwota zastosowana wobec skarżącej sankcji ekonomicznej (13.831,69 zł) nie jest wysoka, w związku z tym jej zapłacenie nie może wyrządzić skarżącej znacznej szkody, gdy weźmie się pod uwagę wielkość podanego w zażaleniu zysku Spółki osiągniętego w roku ubiegłym i planowanego w roku bieżącym, a także wykazany w załączonym do zażalenia bilansie poziom kapitału zapasowego przekraczający kwotę 400.000 zł. Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oddalił zażalenie, gdyż zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 30 listopada 2004 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2004 r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "[...]" Wielobranżowego Przedsiębiorstwa Produkcji Prefabrykatów Spółki z o.o. w J.
na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1182/04 w sprawie ze skargi "[...]" Wielobranżowego Przedsiębiorstwa Produkcji Prefabrykatów Spółki z o.o. w J.
na decyzję Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 27 kwietnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie określenia ilości i wartości wyrobów niezgodnych z prawem postanawia:
- oddalić zażalenie -
U Z A S A D N I E N I E
Postanowieniem z 31 sierpnia 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1182/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu wniosku "[...]" Wielobranżowego Przedsiębiorstwa Produkcji Prefabrykatów Spółki z o.o. w J.e o wstrzymanie wykonania decyzji Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 27 kwietnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie określenia ilości i wartości wyrobów niezgodnych z prawem - odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Sąd ocenił, że w sprawie brak jest podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, ponieważ skarżąca nie wykazała, że zachodzą okoliczności przewidziane w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) i wskazał, że dla wykazania istnienia tych okoliczności nie jest wystarczające samo oświadczenie strony, że zapłata kwoty stanowiącej 100% sumy uzyskanej ze sprzedaży wyrobów spowoduje szkodę i trudne do odwrócenia skutki ekonomiczne dla firmy, lecz konieczne jest przedstawienie pełnej informacji o sytuacji finansowej Spółki.
W zażaleniu na to postanowienie Spółka "I." wniosła o jego uchylenie zarzucając, że nie odnosi się ono do wniosków zawartych w skardze. Podniosła, że nie składała wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, lecz wnosiła o uchylenie zaskarżonej decyzji jako niezgodnej z prawem, umorzenie zastosowanych wobec niej sankcji ekonomicznych w kwocie 13.831,69 zł i zasądzenie kosztów postępowania, a do czasu rozstrzygnięcia sprawy wstrzymanie stosowania sankcji ekonomicznych przez Urząd Skarbowy w Rawiczu, z uwagi na możliwość wyrządzenia jej szkody i trudnych do odwrócenia skutków ekonomicznych (pkt 4 wniosków skargi). W uzasadnieniu zażalenia skarżąca przytoczyła argumenty dotyczące wykładni i stosowania przepisów ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250 ze zm.) i przedstawiła informację o sytuacji finansowej firmy w postaci odpisu bilansu i rachunku zysków i strat za 2003 r. wraz z informacją dodatkową o sprawozdaniu finansowym. Wyjaśniła, że w roku 2003 Spółka osiągnęła zysk w wysokości 15.253,49 zł, który uchwałą Zgromadzenia Wspólników został w całości przekazany na uzupełnienie kapitału zapasowego. Podała, że w ciągu 9 miesięcy bieżącego roku Spółka osiągnęła zysk w wysokości ok. 30.000 zł, który na koniec roku zostanie obciążony ½ straty za 2002 r. w wysokości 18.912,18 zł i wyjaśniła, że na koncie bankowym oraz w kasie firmy nie ma większych środków, a bieżące wpływy ledwie zabezpieczają spłatę zobowiązań wynoszących ok. 80.000 zł.