Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Hanna Rybińska, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2004r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Ł. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 kwietnia 2004r. sygn. akt 3/II SA/Ka 2710/03 w sprawie ze skargi Ł. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Częstochowie z dnia 16 czerwca 2004r. Nr - w przedmiocie zakazu sprzedaży napojów alkoholowych p o s t a n a w i a: uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania. U Z A S A D N I E N I E Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2004r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił wniosek Ł. K. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi złożonej na uchwałę Rady Miejskiej w Częstochowie z dnia 16 czerwca 2003r. w sprawie zakazu sprzedaży napojów alkoholowych. W uzasadnieniu powyższego postanowienia sąd orzekający stwierdził, że przesyłkę zawierającą wezwanie sądu do uiszczenia stosownej opłaty wpisowej pracownik urzędu pocztowego próbował doręczyć adresatowi dwukrotnie, tj. w dniu 31 października 2003r. i 8 listopada 2003r., za każdym razem pozostawiając stosowne zawiadomienie w skrzynce na korespondencję. Zdaniem sądu, gdyby skarżący dołożył należytej staranności i w tym okresie zaglądał do skrzynki, z pewnością odebrałby adresowaną do niego przesyłkę i do uchybienia terminu by nie doszło. Ponieważ tego nie uczynił, nie można mówić o braku jego winy w niedochowaniu terminu. W tej sytuacji podnoszona przez skarżącego okoliczność, iż pracownik poczty nie dopełnił wszystkich przewidzianych czynności, gdyż nie próbował doręczyć przesyłki dorosłemu domownikowi - jako w żaden sposób nie wykazana - nie mogła mieć wpływu na wynik przedmiotowego postępowania. W ocenie sądu orzekającego, dwukrotne pozostawienie awiza w miejscu do tego przeznaczonym, czyni zadość wszelkim wymogom przewidzianym do skutecznego doręczania pism w postępowaniu sądowym. Obowiązkiem skarżącego było sprawdzenie, czy nie ma do niego stosownej przesyłki, jeżeli tego nie uczynił to brak jest podstaw, według sądu, do uznania, że nie ponosi on winy za powstałe uchybienie terminu. Powyższe postanowienie zaskarżył Ł. K. FHU "[...]", wnosząc o jej uchylenie i przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi. Zdaniem skarżącego, funkcjonariusz Poczty Polskiej nie dopełnił wymagań określonych w art. 42 Kodeksu postępowania administracyjnego. Pod wskazanym adresem zameldowany jest Ł. K. i E. K.. Zgodnie z treścią art. 43 K.p.a. w przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się do rąk dorosłego domownika, sąsiada lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Wprawdzie skarżącego nie było w mieszkaniu, lecz stale w nim przebywał E. K., który porusza się na wózku inwalidzkim. Pracownik poczty winien doręczyć pismo E. K. jako dorosłemu domownikowi. Doręczenie dokonane w trybie art. 44 K.p.a. może być skuteczne po wykorzystaniu możliwości określonych w art. 42 i art. 43 K.p.a. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, że: wprawdzie skarżący w zażaleniu powołał przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nie mniej sposób doręczenia wezwań jest uregulowany podobnie w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jak również w kodeksie postępowania cywilnego. Zgodnie z treścią art. 65, art. 67 § 1 oraz art. 72 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd dokonuje doręczeń przez pocztę lub w inny sposób określony w ustawie, jeżeli jest to osoba fizyczna doręczenia dokonuje się jej osobiście, a jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu lub dozorcy, jeżeli osoby te nie mają sprzecznych interesów w sprawie i podjęły się oddać mu pismo. W ten sposób ustawa uregulowała tryb doręczenia zwykłego i zastępczego. Dopiero w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w tych przepisach, pismo składa się w placówce pocztowej (art. 73), o czym zawiadomienie umieszcza się w skrzynce na korespondencję, a gdy to nie jest możliwe - na drzwiach mieszkania adresata. Aby więc doręczenie w trybie art. 73 cytowanej ustawy było skuteczne, funkcjonariusz poczty winien wykorzystać możliwości określone w art. 67 § 1 i art. 72. Ustawa bowiem wyraźnie stanowi, że tryb doręczenia przez pozostawienie w placówce pocztowej jest dopuszczalny wówczas, gdy nie można dokonać doręczenia zwykłego ani zastępczego. Skarżący podniósł, że pod wskazanym dla doręczeń adresem mieszka jego ojciec E. K., który ze względu na kalectwo nie opuszcza mieszkania (na tę okoliczność złożył stosowne dokumenty). W związku z powyższym doręczenie zastępcze było możliwe, gdyby funkcjonariusz placówki pocztowej podjął taką próbę. Sąd orzekający tymi okolicznościami się nie zainteresował mimo zarzutów, które poddawały w wątpliwość skuteczność doręczenia w trybie art. 73 cytowanej ustawy, co niewątpliwie mogłoby mieć wpływ na zasadność wniosku o przywrócenie terminu. Z tych względów na podstawie art. 195, art. 197 i art. 185 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Naczelny Sąd Administracyjny zaskarżone postanowienie uchylił i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 12 lipca 2004r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
|Sędzia NSA |Hanna Rybińska | po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2004r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Ł. K.
od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 kwietnia 2004r. sygn. akt 3/II SA/Ka 2710/03 w sprawie ze skargi Ł. K.
na uchwałę Rady Miejskiej w Częstochowie z dnia 16 czerwca 2004r. Nr - w przedmiocie zakazu sprzedaży napojów alkoholowych p o s t a n a w i a:
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania.
U Z A S A D N I E N I E
Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2004r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił wniosek Ł. K. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi złożonej na uchwałę Rady Miejskiej w Częstochowie z dnia 16 czerwca 2003r. w sprawie zakazu sprzedaży napojów alkoholowych.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia sąd orzekający stwierdził, że przesyłkę zawierającą wezwanie sądu do uiszczenia stosownej opłaty wpisowej pracownik urzędu pocztowego próbował doręczyć adresatowi dwukrotnie, tj. w dniu 31 października 2003r. i 8 listopada 2003r., za każdym razem pozostawiając stosowne zawiadomienie w skrzynce na korespondencję. Zdaniem sądu, gdyby skarżący dołożył należytej staranności i w tym okresie zaglądał do skrzynki, z pewnością odebrałby adresowaną do niego przesyłkę i do uchybienia terminu by nie doszło. Ponieważ tego nie uczynił, nie można mówić o braku jego winy w niedochowaniu terminu. W tej sytuacji podnoszona przez skarżącego okoliczność, iż pracownik poczty nie dopełnił wszystkich przewidzianych czynności, gdyż nie próbował doręczyć przesyłki dorosłemu domownikowi - jako w żaden sposób nie wykazana - nie mogła mieć wpływu na wynik przedmiotowego postępowania. W ocenie sądu orzekającego, dwukrotne pozostawienie awiza w miejscu do tego przeznaczonym, czyni zadość wszelkim wymogom przewidzianym do skutecznego doręczania pism w postępowaniu sądowym. Obowiązkiem skarżącego było sprawdzenie, czy nie ma do niego stosownej przesyłki, jeżeli tego nie uczynił to brak jest podstaw, według sądu, do uznania, że nie ponosi on winy za powstałe uchybienie terminu.
Powyższe postanowienie zaskarżył Ł. K. FHU [...] wnosząc o jej uchylenie i przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi. Zdaniem skarżącego, funkcjonariusz Poczty Polskiej nie dopełnił wymagań określonych w art. 42 Kodeksu postępowania administracyjnego. Pod wskazanym adresem zameldowany jest Ł. K. i E. K.. Zgodnie z treścią art. 43 K.p.a. w przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się do rąk dorosłego domownika, sąsiada lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Wprawdzie skarżącego nie było w mieszkaniu, lecz stale w nim przebywał E. K., który porusza się na wózku inwalidzkim. Pracownik poczty winien doręczyć pismo E. K. jako dorosłemu domownikowi. Doręczenie dokonane w trybie art. 44 K.p.a. może być skuteczne po wykorzystaniu możliwości określonych w art. 42 i art. 43 K.p.a.