1. Żądanie przyznania kosztów przez złożenie spisu kosztów albo zgłoszenia wniosku o przyznanie kosztów według norm przepisanych winno nastąpić przed zamknięciem rozprawy w poszczególnych instancjach, pod rygorem utraty roszczenia o ich zwrot. Skutku tego nie uchyla późniejsze złożenie ogólnego spisu kosztów za wszystkie instancje przed zamknięciem rozprawy poprzedzającej wydanie ostatecznego orzeczenia.
2. Wniosek o uzupełnienie wyroku wpłynął do Naczelnego Sądu Administracyjnego w czasie, gdy obowiązywała ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Ustawa ta nie zawierała uregulowania instytucji uzupełnienia wyroku, Sąd słusznie zastosował przepisy ustawy nowej. Chodzi mianowicie o przepis art. 157 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, który normuje instytucję uzupełnienia wyroku.
W sprawie niniejszej roszczenie o zasądzenie kosztów postępowania wygasło w dniu 7 marca 2003 r. po ogłoszeniu wyroku przez Sąd Najwyższy w sprawie III RN 43/02, a zatem skarżący nie może skutecznie domagać się uzupełnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie orzeczenia o kosztach postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Zdzisława A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2004 r. III SA 1270/03 w przedmiocie uzupełnienia wyroku postanawia: oddalić zażalenie; (...).
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie III SA 2591/00 oddalił skargę Zdzisława A. na decyzję Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń z dnia 25 sierpnia 2000 r. (...) w przedmiocie kary pieniężnej z zakresu nadzoru ubezpieczeniowego.
Od wyroku tego Minister Sprawiedliwości wniósł rewizję nadzwyczajną do Sądu Najwyższego.
Sąd Najwyższy rozpoznał tę rewizję nadzwyczajną na rozprawie w dniu 7 marca 2003 r., w rozprawie tej wziął udział skarżący oraz jego pełnomocnik radca prawny. W protokole rozprawy zapisano, że "Pełnomocnik skarżącego popiera rewizję nadzwyczajną".
Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 7 marca 2003 r. w sprawie III RN 43/02, po rozpoznaniu rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznał ponownie ww. sprawę /III SA 1270/03/ w dniu 19 listopada 2003 r. W rozprawie tej wziął udział skarżący osobiście, który popierał skargę oraz wniósł o zasądzenie kosztów postępowania zgodnie z przedstawionym zestawieniem (...).
NSA wyrokiem z dnia 19 listopada 2003 r. uchylił zaskarżoną decyzję, a ponadto zasądził od Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń kwotę 700 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego na rzecz strony skarżącej.
Skarżący w dniu 2 grudnia 2003 r. /data wpływu/ wniósł o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 listopada 2003 r. III SA 1270/03 w części dotyczącej zwrotu poniesionych przez niego kosztów celowej obrony stanowiących wynagrodzenie kancelarii prawniczej "L." T. K. i Wspólnicy Spółka komandytowa, za usługi prof. dr hab. Marka W. - radcy prawnego z tej kancelarii, według faktycznie poniesionych kosztów zgodnie z fakturami na łączną kwotę 3.152,55 zł. W uzasadnieniu podał, iż kwota ta stanowi wynagrodzenie radcy prawnego za opracowanie podania o wniesienie rewizji nadzwyczajnej i jego uczestnictwo na rozprawie przed Sądem Najwyższym, a zatem są to koszty celowej obrony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 27 stycznia 2004 r. oddalił wniosek o uzupełnienie wyroku. W uzasadnieniu podał, że skarżący nie ustanowił pełnomocnika do reprezentowania go przed sądem w tej sprawie, a pełnomocnictwo z daty 26 listopada 2001 r. nie zostało złożone przed wyznaczeniem rozprawy. Brak stawiennictwa pełnomocnika na rozprawie uniemożliwia uwzględnienie wniosku o uzupełnienie wyroku.
Zdzisław A. wniósł zażalenie na ww. postanowienie, w którym zarzucił naruszenie prawa materialnego poprzez niezastosowanie art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ i domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia i przyznania poniesionych kosztów wynagrodzenia radcy prawnego.
W uzasadnieniu podał, że w związku z rozprawą przed Sądem Najwyższym wywołaną wniesieniem rewizji nadzwyczajnej poniósł koszty w kwocie 3.152 zł.
Sąd Najwyższy uwzględnił rewizję nadzwyczajną i uchylił wyrok NSA. Orzeczenie Sądu Najwyższego wiązało Sąd, który je wydał, strony, a także Sąd, któremu sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania.