Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2004 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Przedsiębiorstwa [...] w Bydgoszczy na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2004 r. sygn. akt: 6 I SA 203/02 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa [...] w Bydgoszczy na decyzję Ministra Gospodarki z dnia 13 grudnia 2001 r. Nr [...] w przedmiocie zaszeregowania obiektu hotelowego p o s t a n a w i a: 1. oddalić zażalenie, 2. zwrócić Stronie znaki opłaty sądowej w kwocie 100 złotych ( słownie: sto złotych). U Z A S A D N I E N I E Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2004 r. sygn. akt 6 I SA 203/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną Przedsiębiorstwa [...] w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2004 r., wniesioną przez pełnomocnika - radcę prawnego K. A.. Uzasadniając powyższe postanowienie Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 219 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ) / zwanej dalej p.p.s.a. / opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Skarżący uiścił wpis od skargi kasacyjnej znakami opłaty sądowej, a zatem skarga kasacyjna nie została należycie opłacona. Wobec powyższego stosownie do art. 221 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę. W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik Strony skarżącej podniósł, że nie została ona wezwana do uiszczenia opłaty w sposób przewidziany w art. 219 § 2 p.p.s.a. Podkreślił, że Skarżący dokonał opłaty znakami sądowymi w wysokości 100 zł stosownie do przepisu § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2193 ). Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: W dniu 1 stycznia 2004 r. weszła w życie ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi regulująca między innymi kwestię opłat sądowych. Zgodnie z art. 219 § 1 p.p.s.a. opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Natomiast § 2 cytowanego artykułu stanowi, że opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Końcówki opłat zaokrągla się wzwyż do pełnych złotych. Przepis art. 219 § 2 p.p.s.a. stanowi zamknięty katalog sposobów uiszczania opłaty sądowej. Z łącznej interpretacji przepisów zamieszczonych we wspomnianym artykule wynika, że sposób uiszczenia opłaty sądowej jest elementem obowiązku, o którym mowa w § 1. Nie można uznać, że obowiązek uiszczenia opłaty został dopełniony, jeżeli opłaty nie uiszczono gotówką do kasy sądu lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Opłata uiszczona przez pełnomocnika Skarżącego znakami opłaty sądowej nie spełniła zatem warunków określonych przez ustawodawcę w art. 219 § 2 p.p.s.a. Wobec powyższego znaki opłaty sądowej w wysokości 100 złotych podlegają zwrotowi. W uzasadnieniu zażalenia Skarżący powołuje się na art. 220 § 1 p.p.s.a. mówiący o tym, że przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, zarzucając Sądowi brak takiego wezwania. Należy jednak zwrócić uwagę na przepis art. 221 p.p.s.a., który stanowi, iż w przypadku gdy pisma podlegające opłacie stałej wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego nie są należycie opłacone, pozostawia się je bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty. W przedmiotowej sprawie skarga kasacyjna została wniesiona przez radcę prawnego, a zatem znajduje tu zastosowanie art. 221 p.p.s.a. Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw. mr
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 10 listopada 2004r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2004 r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Przedsiębiorstwa [...] w Bydgoszczy na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2004 r. sygn. akt: 6 I SA 203/02 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa [...] w Bydgoszczy na decyzję Ministra Gospodarki z dnia 13 grudnia 2001 r. Nr [...] w przedmiocie zaszeregowania obiektu hotelowego p o s t a n a w i a:
1. oddalić zażalenie,
2. zwrócić Stronie znaki opłaty sądowej w kwocie 100 złotych ( słownie: sto złotych).
U Z A S A D N I E N I E
Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2004 r. sygn. akt 6 I SA 203/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną Przedsiębiorstwa [...] w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2004 r., wniesioną przez pełnomocnika - radcę prawnego K. A..
Uzasadniając powyższe postanowienie Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 219 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ) / zwanej dalej p.p.s.a. / opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Skarżący uiścił wpis od skargi kasacyjnej znakami opłaty sądowej, a zatem skarga kasacyjna nie została należycie opłacona. Wobec powyższego stosownie do art. 221 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik Strony skarżącej podniósł, że nie została ona wezwana do uiszczenia opłaty w sposób przewidziany w art. 219 § 2 p.p.s.a. Podkreślił, że Skarżący dokonał opłaty znakami sądowymi w wysokości 100 zł stosownie do przepisu § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2193 ).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W dniu 1 stycznia 2004 r. weszła w życie ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi regulująca między innymi kwestię opłat sądowych.
Zgodnie z art. 219 § 1 p.p.s.a. opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Natomiast § 2 cytowanego artykułu stanowi, że opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Końcówki opłat zaokrągla się wzwyż do pełnych złotych.
Przepis art. 219 § 2 p.p.s.a. stanowi zamknięty katalog sposobów uiszczania opłaty sądowej. Z łącznej interpretacji przepisów zamieszczonych we wspomnianym artykule wynika, że sposób uiszczenia opłaty sądowej jest elementem obowiązku, o którym mowa w § 1. Nie można uznać, że obowiązek uiszczenia opłaty został dopełniony, jeżeli opłaty nie uiszczono gotówką do kasy sądu lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Opłata uiszczona przez pełnomocnika Skarżącego znakami opłaty sądowej nie spełniła zatem warunków określonych przez ustawodawcę w art. 219 § 2 p.p.s.a. Wobec powyższego znaki opłaty sądowej w wysokości 100 złotych podlegają zwrotowi.
W uzasadnieniu zażalenia Skarżący powołuje się na art. 220 § 1 p.p.s.a. mówiący o tym, że przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, zarzucając Sądowi brak takiego wezwania.
Należy jednak zwrócić uwagę na przepis art. 221 p.p.s.a., który stanowi, iż w przypadku gdy pisma podlegające opłacie stałej wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego nie są należycie opłacone, pozostawia się je bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty.
W przedmiotowej sprawie skarga kasacyjna została wniesiona przez radcę prawnego, a zatem znajduje tu zastosowanie art. 221 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.
mr