Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (spr.) Sędzia NSA Ryszard Pęk po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi N. z siedzibą w B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1323/11 oddalającego skargę kasacyjną N. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 25 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Bk 91/11 w sprawie ze skargi N. z siedzibą w B. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 2011 r., nr ... w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług postanawia odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
1. Wyrokiem z 30 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1323/11 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną N. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 25 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Bk 91/11 oddalającego skargę N. w B. na postanowienie Ministra Finansów z 31 stycznia 2011 r. nr ... w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.
2. W piśmie z 31 sierpnia 2012 r. strona złożyła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego wyroku NSA, wnosząc o stwierdzenie jego niezgodności z art. 1, art. 9, art. 131, art. 132 ust. 1 lit. b, art. 203 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 poz. 1 ze zm.) i art. 10 Traktatu UE i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Jednocześnie strona wskazując, że jeżeli Naczelny Sąd Administracyjny nie stwierdzi rażącego naruszenia art. 1, art. 131, art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE i art. 249 TWE, wniosła o:
- zawieszenie postępowania i wystąpienie z pytaniem prejudycjalnym do TSUE w zakresie wykładni art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE, ewentualnie
- uchylenie skarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, o ile w sprawie wystąpiły zarzucane w skardze uchybienia przepisom postępowania, które miały wpływ na wynik sprawy.
Zdaniem autora skargi sprzeczność orzeczenia NSA z Traktatem UE i Dyrektywą 2006/112/WE naraża stronę na stratę kwot nienależnie zapłaconych w wysokości ok. 600000 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1323/11 podlega odrzuceniu.
3. W art. 285e § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 1270; dalej p.p.s.a.) ustawodawca określił szczególne wymogi, jakie powinna spełniać skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Wymogi te są elementami konstrukcyjnymi tej skargi, a zatem w przypadku ich niespełnienia skarga nie może podlegać sanacji poprzez ewentualne wezwanie strony do uzupełnienia powstałych w tym zakresie braków. Jednym z tych wymogów jest, stosownie do art. 285e § 1 pkt 4 p.p.s.a., uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Wymóg ten dotyczy również przypadku wskazanego w art. 285a § 3 p.p.s.a., na podstawie którego wniesiono rozpoznawaną skargę. W tej kwestii wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w postanowieniu z 22 lutego 2012 r., sygn. akt I FNP 5/11, stwierdzając, że element konstrukcyjny skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, jakim jest wymieniony w art. 285e § 1 pkt 4 p.p.s.a. wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, nie został ograniczony do skarg, o których mowa w art. 285a § 1 i 2 p.p.s.a. (a więc skarg dotyczących prawomocnych orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych). Brak bezpośredniego wskazania na wyrządzenie szkody w art. 285a § 3 p.p.s.a. nie może prowadzić do odmiennych wniosków, gdyż wykładnia tego przepisu wyraźnie wskazuje, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, jako co do zasady niedopuszczalna, podlega zaostrzonym (a nie złagodzonym) wymogom względem takiej skargi od orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych. Na to, że wymóg wyrządzenia stronie szkody przez wydanie skarżonego orzeczenia obejmuje również skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazuje także art. 285d p.p.s.a., który jednoznacznie i bez różnicowania skarg ze względu na podstawę prawną ich składania (art. 285a § 1, 2 lub 3 p.p.s.a.), zawiera wymóg wyrządzenia stronie wydaniem orzeczenia szkody.