Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej N. w S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 333/12 oddalającego skargę kasacyjną Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej N. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 października 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 808/11, którym oddalono skargę Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej N. w S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 11 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Pismem z dnia 18 marca 2013 r., Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej N. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 333/12. W skardze tej strona wniosła o stwierdzenie niezgodności tegoż wyroku z art. 9 w zw. z art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. nr 347, poz.1) i wniesiono o zasądzenie od Ministra Finansów na rzecz skarżących kosztów postępowania według norm przepisanych. Ponadto zwróciła uwagę na konieczność zawieszenie postępowania i wystąpienie z pytaniem prawnym do ETS w zakresie związanym z interpretacją tego przepisu.
W uzasadnieniu wskazała również , że wyrok ten narusza m.in. art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. 153, poz. 1269 ze zm.), art. 3 § 1, art. 134 § 1 i 2, art. 135, art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) z uwagi na nieprawidłowo przeprowadzoną kontrolę działalności administracji publicznej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. akt I FSK 248/10, podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 285a § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga nie przysługuje, z wyjątkiem gdy niezgodność z prawem wynika z rażącego naruszenia norm prawa Unii Europejskiej. Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego traktuje się jak orzeczenia wydane w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest instytucją nadzwyczajną, mającą umożliwić realizację prawa, nadanego przez art. 77 Konstytucji RP, który stanowi, że każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej.
W art. 285e § 1 P.p.s.a. ustawodawca określił szczególne wymogi jakie powinna spełniać skarga na niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia. Wymogi te są elementami konstrukcyjnymi skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. A zatem, w przypadku ich naruszenia skarga nie może podlegać sanacji, poprzez ewentualnie wezwanie strony do uzupełnienia powstałych tym zakresie braków.
Stosownie do art. 285e § 1 pkt 4 P.p.s.a. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy. Niewątpliwie w sprawach sądowoadministracyjnych zainicjowanych skargą na indywidualne interpretacje prawa podatkowego trudno mówić o możliwości powstania szkody bezpośrednio w wyniku wydania orzeczenia niezgodnego z prawem. Mając bowiem na uwadze charakter prawnopodatkowy interpretacji indywidualnych oraz implikacji związanych ze stosowaniem się do ich treści nie będzie możliwe co do zasady uprawdopodobnieni szkody, o której mowa w art. 285e § 1 pkt 4 P.p.s.a.
Postępowanie sądowoadministracyjne prowadzone w niniejszej sprawie, zakończone zaskarżonym wyrokiem NSA z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 333/12, dotyczyło właśnie oceny prawidłowości stanowiska wyrażonego przez Ministra Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 11 marca 2011 r., nr IBPP1/443-1123/10/LSz w przedmiocie podatku od towarów i usług. Już zatem tylko z tego względu należało uznać, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, narusza dyspozycję art. 285e § 1 pkt 4 P.p.s.a. Zresztą w uzasadnieniu niniejszej skargi nie próbowano nawet wykazać związku przyczynowego między wydaniem przez NSA w dniu 30 stycznia 2013 r. wyroku o sygn. akt I FSK 333/12 a wyrządzeniem szkody.
Z uwagi na powyższe należało zatem uznać, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem ww. wyroku NSA nie spełnia wymagań określonych w art. 285e § 1 pkt 4 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny postanowił zatem, na podstawie art. 285 h § 1 tejże ustawy, orzec jak w sentencji postanowienia.