Skarga J.K. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 1104/06, bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Finansów w przedmiocie oddalenia skargi na czynności egzekucyjne
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Małgorzata Niezgódka - Medek po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi J.K. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 1104/06, bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie ze skargi J.K. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia skargi na czynności egzekucyjne postanawia: odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie

W dniu 18 grudnia 2006 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 1104/06 wpłynęło pismo J.K. zatytułowane "skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowoadministracyjnym".

W uzasadnieniu tegoż pisma strona podała jako podstawę prawną art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) - zwana dalej ustawą o przewlekłości - i wniosła o "stwierdzenie przewlekłości postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie rozpatrzenia przez Ministra Finansów RP w Warszawie zażalenia na postanowienie Izby Skarbowej w L. (...)", a także o przyznanie od Skarbu Państwa kwoty 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia.

W uzasadnieniu skargi strona opisała przebieg postępowania w sprawie przed organami podatkowymi. Strona podkreśliła, że Minister Finansów przekroczył termin do rozpatrzenia jej zażalenia prawie o siedem miesięcy, czym w ocenie strony naruszył przepisy przywołanej na wstępie ustawy.

Przewodniczący wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządził wezwanie strony do sprecyzowania charakteru pisma z dnia 12 grudnia 2006 r. W odpowiedzi na wezwanie strona stwierdziła, że wniesiona skarga dotyczy zarówno przewlekłości postępowania administracyjnego, jak i postępowania sądowoadministracyjnego, gdyż są to etapy jednego postępowania w tej samej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o przewlekłości, skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 tej ustawy Sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków. Art. 6 ust. 2 tej ustawy stanowi natomiast, że skarga powinna zawierać między innymi przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.

W piśmie z dnia 12 grudnia 2006 r. skarżący J.K. wskazując na podstawę prawną z przywołanej wyżej ustawy nie przytoczył żadnej okoliczności faktycznej, dotyczącej postępowania sądowoadministracyjnego. Należy bowiem podkreślić, że wbrew twierdzeniom skarżącego zawartym w piśmie z dnia 19 lutego 2007 r. postępowanie sądowoadministracyjne nie jest postępowaniem w tej samej sprawie, co postępowanie administracyjne. Są to dwa niezależne, odrębne od siebie tryby postępowania. Pierwszy ma na celu merytoryczne rozpatrzenie sprawy administracyjnej, natomiast drugi służy kontroli działań administracji publicznej pod kątem zgodności z prawem. Ustawa o przewlekłości jest natomiast aktem prawnym dotyczącym wyłącznie naruszenia praw strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przed sądami, a nie przed organem administracyjnym. Z uwagi na powyższe w tym postępowaniu nie mogą być poddane ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego okoliczności związane z przebiegiem postępowania przed Ministrem Finansów. Co za tym idzie, należy stwierdzić, że skarga strony, nieodnosząca się do postępowania przed Sądem pierwszej instancji, pozbawiona jest niezbędnego do jej rozpoznania elementu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o przewlekłości - przytoczenia jakichkolwiek okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie strony - co musi skutkować jej odrzuceniem w oparciu o art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Na marginesie należy dodać, że w skardze z dnia 14 lutego 2006 r. na postanowienie Ministra Finansów strona postawiła już zarzut nieterminowego rozpatrzenia jej zażalenia przez Ministra Finansów i kwestia ta będzie poddana rozwadze Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w postępowaniu zainicjowanym tą skargą.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 9 ust. 1 ustawy o przewlekłości, Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów