Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik Sędziowie NSA : Adam Bącal Jan Zając po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi J.K. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Lublinie sygn. akt I SA/Lu 454/05 w sprawie ze skargi J.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia [...] lipca 2005 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług postanawia oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
J.K. w dniu 29 czerwca 2007 r. wniósł skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu sądowoadministracyjnym prowadzonym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie. Skarżący wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania sądowoadministracyjnego prowadzonego przez WSA w Lublinie oraz o przyznanie od Skarbu Państwa na jego rzecz stosownego zadośćuczynienia za "utracony czas, dodatkowe dojazdy, doznane uciążliwości, stresy, dolegliwości dodatkowe cierpienia powodowane koniecznością ponownego zgłaszanie się na dodatkową rozprawę". W uzasadnieniu skargi podniesiono, że WSA w Lublinie wielokrotnie odraczał publikację orzeczenia, przez co naraził skarżącego na wszelakiego rodzaju dolegliwości spowodowane koniecznością ponownego zgłaszanie się na dodatkową rozprawę. Skarżący ponadto zaznaczył, że Sąd I instancji, pomimo złożonego uprzednio wniosku, nie nadesłał kserokopii protokołu rozprawy z dnia 2 maja 2007 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie przewlekłości postępowania nie jest zasadna i jako taka podlega oddaleniu.
Stosownie do przepisu art. 1 ust.1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) skarga taka może być uwzględniona, jeżeli są uzasadnione podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu zostało naruszone prawo strony do rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki. Stosownie do przepisu art. 2 powołanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.
Jak wynika z treści rozpatrywanej skargi, Skarżący dopatrywał się naruszenia prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, w odraczaniu przez WSA w Lublinie publikacji orzeczenia oraz niedostarczeniu, pomimo złożenia przez skarżącego stosownego wniosku, odpisu protokołu rozprawy z dnia 2 maja 2007 r. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzuty strony skarżącej są niezasadne Z akt sprawy wynika, że na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2007 r. Sąd I instancji postanowił odroczyć termin ogłoszenia orzeczenia i wyznaczyć go na 2 maja 2007 r., godz. 11:00 (k. 317-318 akt sądowych). W dniu 2 maja 2007 r., Sąd I instancji ponownie odroczył termin ogłoszenia orzeczenia na dzień 9 maja 2007 r., godz. 14:00 (k. 319 akt sądowych). Na posiedzeniu w dniu 9 maja WSA w Lublinie wydał wyrok, w którym uchylił zaskarżoną przez J.K. decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] grudnia 2004 nr [...] w części: przeniesienia odpowiedzialności za zaległości Spółki A. (S.A. w L.) w podatku od towarów i usług za miesiące luty, kwiecień, czerwiec, sierpień, wrzesień, październik 1999 r. oraz kosztów egzekucyjnych (k. 321 akt sądowych), oddalając skargę w pozostałej części. Należy podkreślić, że czynności podjęte przez Sąd I instancji, a w których to skarżący dopatruje się naruszenia prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki były prawidłowe. Zgodnie bowiem z dyspozycją zawartą w treści art. 139 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ogłoszenie wyroku powinno nastąpić na posiedzeniu, na którym zamknięto rozprawę. Jednakże w sprawie zawiłej sąd może odroczyć ogłoszenie wyroku na czas do czternastu dni. W postanowieniu o odroczeniu sąd powinien wyznaczyć termin ogłoszenia wyroku i ogłosić go niezwłocznie po zamknięciu rozprawy. Termin ten może być przedłużony tylko raz i co najwyżej o siedem dni. A zatem podejmowane przez Sąd I instancji czynności były zgodne z prawem. Skoro bowiem stopień zawiłości sprawy wymagał dodatkowego czasu dla wydania sprawiedliwego rozstrzygnięcia, to Sąd I instancji zasadnie postąpił, odraczając termin publikacji orzeczenia. Zasada szybkości i sprawności rozstrzygania nie może bowiem kolidować z prawem strony do rzetelnego procesu. Wymaga również podkreślenia, że udział strony na rozprawie nie był obowiązkowy, zaś obrony jej praw strzegł wyznaczony do tego pełnomocnik, trudno zatem dopatrzyć się w czynnościach podejmowanych przez WSA w Lublinie działań naruszających prawa strony do rzetelnego procesu.
Jeśli zaś chodzi o kwestię doręczenia stronie odpisu protokołu z dnia 2 maja 2007 r. z ogłoszenia publikacji, o co skarżący wniósł w dniu 15 maja 2007 r., to należy zauważyć, że zarządzenie w tym przedmiocie wydano w dniu 29 czerwca 2007 r. Z akt sprawy wynika również, że w tym samym dniu zostało ono wykonane (k. 325 akt sądowych). Co prawda wniosek strony w tym zakresie czekał na rozpatrzenie ponad miesiąc, niemniej jednak opóźnienie to nie uzasadnia przyjęcia, że sprawa została rozpoznana z naruszeniem przysługującego stronie prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Dodatkowo należy zaznaczyć, że wniosek ten został złożony po zakończeniu sprawy w pierwszej instancji, stąd też doręczenie odpisu protokołu po upływie jednego miesiąca nie mogło mieć żadnego wpływu na załatwienie sprawy.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.