Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, , , po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 404/14 w sprawie ze skargi G. M. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług postanawia zwrócić skargę kasacyjną Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku w celu usunięcia dostrzeżonych braków.
W wyniku wstępnego badania złożonej przez G. M. skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 404/14, Naczelny Sąd Administracyjny dostrzegł brak formalny uniemożliwiający nadanie temu pismu biegu, tj. brak załączonego do akt sprawy dokumentu pełnomocnictwa, umocowującego podpisanego pod skargą kasacyjną dor. pod. A. Z. do działania w imieniu skarżącego, w wyniku czego doszło do spełnienia przesłanki, o której mowa w art. 180 in fine ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."). Znajdujący się w aktach sprawy dokument pełnomocnictwa (k. 21) upoważnia wskazanego doradcę podatkowego do reprezentowania G. M. przed sądami administracyjnymi w sprawie "skargi na ostateczne postanowienie Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w B. utrzymujące w mocy postanowienie nr [...] dnia 14 lipca 2014 r. w sprawie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych", tymczasem aktem zaskarżonym w niniejszej sprawie jest postanowienie Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2014 r., nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie tegoż organu z dnia 20 maja 2014 r., nr [...], o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Porównanie powyższych danych identyfikujących akty administracyjne prowadzi do wniosku, że nie zgadzają się ani numery (znaki) powołanych postanowień Ministra Finansów, ani ich przedmioty (wskazane w pełnomocnictwie dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, to zaskarżone w sprawie - podatku od towarów i usług), a wątpliwości budzi także zgodność dat (z pełnomocnictwa wynika, że postanowienie z 14 lipca 2014 r. jest postanowieniem wydanym w pierwszej instancji, podczas gdy w okolicznościach sprawy w dacie tej zostało wydane już postanowienie utrzymujące w mocy wcześniejsze postanowienie). Oznacza to, że złożone do akt sprawy sądowoadministracyjnej pełnomocnictwo nie uprawnia wskazanego w nim doradcy podatkowego do reprezentowania skarżącego w postępowaniu kasacyjnym, w tym do sporządzenia w jego imieniu skargi kasacyjnej. W związku z tym skarga kasacyjna obarczona jest brakiem formalnym, uniemożliwiającym nadanie jej prawidłowego biegu. Wskazany brak skargi kasacyjnej należy uzupełnić w trybie art. 49 § 1 w zw. z art. 46 § 3 i art. 37 § 1 P.p.s.a. w celu wykazania, czy działający za stronę pełnomocnik jest umocowany do wykonywania podjętych przez siebie w postępowaniu kasacyjnym czynności procesowych, w tym przede wszystkim do sporządzenia w imieniu strony skargi kasacyjnej.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 180 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.