Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Małgorzata Niezgódka - Medek po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi M. M. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 lipca 2006 r., sygn. akt I FSK 311/06 oddalającego skargę kasacyjną M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Po 806/04 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia 30 kwietnia 2004 r. nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące od stycznia do maja 2003 r. postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.
W dniu 15 grudnia 2008 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynęła skarga M. M. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 31 lipca 2006 r., sygn. akt I FSK 311/06, w przedmiocie podatku akcyzowego. W uzasadnieniu skargi strona reprezentowana przez adwokata wskazała, że zarówno organy podatkowe jak i sądy obu instancji nadmiernie skupiły się w toku postępowania na interpretacji przepisów, a umknęły im pewne okoliczności, nie podnoszone przez skarżącego, które zmieniają "jakby" podstawy faktyczne orzekania. W dalszej części uzasadnienia przytoczył te fakty podając, że nie były one przedmiotem badania organów podatkowych, ani też nie były podnoszone przez stronę, a są one istotne. Następnie stwierdził, że "te podnoszone argumenty mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, zaś z uwagi na sposób procedowania organu strona nie mogła z nich skorzystać w poprzednim postępowaniu. Od daty tego dowiedzenia się nie upłynął przewidziany w art. 277 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwana dalej P.p.s.a. - termin".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu, gdyż wniesiono ją po terminie.
Jak stanowi art. 277 P.p.s.a., skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. W niniejszej sprawie strona jako podstawę wznowienia podała fakt istotnych okoliczności, których nie powołała ani przed organami podatkowymi, ani też w postępowaniu sądowym. Abstrahując od oceny, czy takie okoliczności można zaliczyć do wskazanych w przywołanym jako podstawa wznowienia art. 273 § 2 P.p.s.a., tj. wykrytych później (podkreślenie NSA) okoliczności faktycznych, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy, należy wskazać, że skarżący w skardze o wznowienie postępowania przyznał, że okoliczności te były mu znane przez cały czas trwania postępowania administracyjnego i sądowego. Stwierdził on, że jedynie nie powołał tych faktów w postępowaniu, bowiem przeszkodził mu w tym bliżej nie sprecyzowany "sposób procedowania" organu. Stwierdził także, że "od tego dowiedzenia się" nie upłynął termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania. Nie budzi wątpliwości, że skarga o wznowienie postępowania jest spóźniona. Jednakże z uwagi na fakt, że skarżący powołuje się na okoliczności faktyczne znane mu przez cały czas trwania postępowania administracyjnego i sądowego, trudno stwierdzić, kiedy upłynął trzymiesięczny termin do wniesienia skargi o wznowienie. Pojawia się tu bowiem problem ze wskazaniem daty, od której termin ten rozpoczął swój bieg. Jak bowiem stanowi przywołany na wstępie przepis, termin do wniesienia skargi o wznowienie należy liczyć od dnia, w którym strona dowiedziała się o przyczynie wznowienia. Ponieważ instytucja ta dotyczy postępowań sądowych zakończonych prawomocnym orzeczeniem, należy przyjąć, że najwcześniejszym terminem do wniesienia skargi o wznowienie postępowania może być dzień następny po dniu uprawomocnienia się zaskarżonego orzeczenia, a więc w tym przypadku 1 sierpnia 2006 r. i to od tej daty należy liczyć trzymiesięczny termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania w niniejszej sprawie. Powyższe prowadzi do wniosku, że skarga o wznowienie postępowania wniesiona po ponad dwóch latach od tej daty jest spóźniona i podlega odrzuceniu.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 280 § 1 P.p.s.a. postanowił jak w sentencji.