Skarga kasacyjna na decyzję Izby Skarbowej w P. Ośrodek Zamiejscowy w P. w przedmiocie podatku akcyzowego za okres od lipca do listopada 1999 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Adam Bącal, , , po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w I Wydziale Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 marca 2004 r. sygn. akt I SA/Po 1001/02 w sprawie ze skargi Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w D. na decyzję Izby Skarbowej w P. Ośrodek Zamiejscowy w P. z dnia 28 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za okres od lipca do listopada 1999 r. postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa
Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2004 r. Naczelny Sąd Administracyjny zawiesił postępowanie w sprawie ze skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. do czasu rozstrzygnięcia przez skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego zagadnienia: czy Dyrektor Izby Celnej był uprawniony do wniesienia skargi kasacyjnej w trybie art. 102 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ w sprawie, w której Izba Skarbowa była stroną postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanym przed dniem 1 stycznia 2004 r.

W dniu 15 grudnia skład siedmiu sędziów Izby Finansowej Naczelnego Sądu Administracyjnego podjął stosowną uchwałę, w której stwierdził, iż takiego uprawnienia Dyrektor Izby Celnej nie posiadał.

Wprawdzie sentencja powołanej uchwały dotyczy art. 102 par. 2 Przepisów wprowadzających, jednakże zauważyć należy, iż argumentacja w niej zawarta dotyczy również sytuacji, w której Dyrektor Izby Celnej wniósł skargę kasacyjną w trybie art. 101 Przepisów wprowadzających, w sprawie w której zaskarżoną decyzję wydała Izba Skarbowa. Jak podkreślono w uzasadnieniu powyższej uchwały, w dniu 1 września 2003 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych /Dz.U. nr 137 poz. 1302/, która określa jedynie kompetencje organów podatkowych w postępowaniu administracyjnym, natomiast nie wskazuje jaki organ ma obowiązek i uprawnienie do występowania w charakterze strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym, w sprawach w których - w dniu 1 września 2003 r. - przysługuje lub została wniesiona skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak również po dniu 1 stycznia 2004 r. przysługuje prawo złożenia skargi kasacyjnej. W szczególności ustawa nie wskazuje, czy dalsze prowadzenie postępowania przejmują organy właściwe w danych sprawach po dniu 1 września 2003 r., czy też organy dotychczasowe. Brak bowiem w tej ustawie przepisu takiego jak art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej /Dz.U. nr 41 poz. 365/ który stanowił, iż obowiązki i uprawnienia Prezesa Głównego Urzędu Ceł jako strony w sprawach, w których w dniu wejścia w życie ustawy przysługuje lub została wniesiona skarga do NSA, przejmuje właściwy Dyrektor Izby Celnej.

Brak uregulowania tej kwestii w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw ... /Dz.U. nr 137 poz. 1302/ jest istotny, gdy zważy się, że postępowanie sądowoadministracyjne oparte jest na zasadzie kontradyktoryjności, co powoduje zmianę pozycji organu, który w postępowaniu administracyjnym występuje w pozycji podmiotu władczo rozstrzygającego sprawę. W postępowaniu sądowoadministracyjnym organ, którego działanie jest przedmiotem skargi, ma pozycje równorzędną ze skarżącym, jest jedną z dwóch stron postępowania sądowoadministracyjnego mających takie same uprawnienia procesowe. Oczywistą jest rzeczą, że w toku postępowania sądowoadministracyjnego może dochodzić do przekształceń podmiotowych i to zarówno po stronie skarżącej jak i stronie przeciwnej /organu/, jednakże następstwo prawne, czy też inne zmiany podmiotowe w postępowaniu muszą wynikać z przepisów prawa.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa