Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Sędzia NSA Marek Kołaczek, , , po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia Gminy S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 października 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 917/17 zawieszające postępowanie sądowe w sprawie ze skargi Gminy S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji S. z 23 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z 23 października 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 917/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zawiesił postępowanie w sprawie ze skargi Gminy S. (dalej zwanej "Gminą" lub stroną skarżącą") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
W treści postanowienia Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 10 lipca 2017 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I SA/Wr 123/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wystąpił do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej "TSUE" ) z następującym z pytaniem prejudycjalnym:
"Czy art. 168 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z dnia 11 grudnia 2006r. Nr L 347 s. 1 ze zm.; dalej: dyrektywa 2006/112/WE) oraz zasada neutralności VAT sprzeciwiają się praktyce krajowej polegającej na tym, że przyznaje się pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych zarówno na potrzeby transakcji podatnika objętych zakresem zastosowania VAT (opodatkowanych i zwolnionych) jak i będących poza zakresem zastosowania VAT, w związku z brakiem w ustawie krajowej metod i kryteriów podziału kwot podatku naliczonego w odniesieniu do ww. rodzajów transakcji ?".
W ocenie Sądu I instancji, zagadnienie prawne przedstawione w pytaniu prejudycjalnym ma istotne znaczenie dla rozpoznania sprawy i uzasadnia zawieszenie postępowania sądowego do czasu wypowiedzenia się przez TSUE na ww. pytanie.
W złożonym zażaleniu działający w imieniu Gminy pełnomocnik wniósł o uchylenie powyższego postanowienia. W jego uzasadnieniu podniósł, że zakres przedmiotowy ujęty w pytaniu prawnym skierowanym do TSUE nie pokrywa się ze sprawą zainicjowaną przez Gminę we wniosku o udzielenie interpretacji - zarówno w kontekście stanu prawnego, stanu faktycznego, jak i samego zagadnienia od strony merytorycznej. W konsekwencji rozstrzygnięcie TSUE w odniesieniu do zapytania prejudycjalnego nie powinno mieć żadnego wpływu na sprawę Gminy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie. Zawieszenie postępowania określone w art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369; dalej "p.p.s.a.", zwaną dalej "p.p.s.a."), ma charakter fakultatywny, bowiem ocena jego zasadności pozostawiona została uznaniu sądu, który wydając postanowienie w tej kwestii powinien rozważyć, czy w danym przypadku celowe jest wstrzymanie biegu sprawy. Fakultatywność zawieszenia nie oznacza jednak dowolności działania sądu w tej mierze. Konieczna jest bowiem ocena, czy rozstrzygnięcie kwestii, z uwagi na którą następuje zawieszenie, będzie miało wpływ na wynik sprawy zawieszanej. Nie chodzi przy tym jedynie o wpływ rzeczywisty, ale również o wpływ potencjalny, który na danym etapie nie jest jeszcze wiadomy, ale występuje prawdopodobieństwo istotnej wagi tego wpływu na rozpatrywaną sprawę (zob. postanowienie NSA z dnia 23 maja 2014 , sygn. akt I FZ 138/14).