Zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. nr [...] w przedmiocie podatku VAT za wrzesień 2003r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Chustecka po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2010r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 września 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 415/09 w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 31 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku VAT za wrzesień 2003r. postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówił J. C. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K..

Podając motywy swojego rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji, na wstępie swoich rozważań, przypomniał, że Skarżący we wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi wskazał, że decyzja organu została doręczona pełnomocnikowi skarżącego w sposób nieprawidłowy, bowiem odebrała ją osoba nieuprawniona do odbioru korespondencji - J. S., która pokwitowała odbiór pisma pieczęcią firmową pełnomocnika strony w dniu 6 stycznia 2009 r., dostarczając pismo pełnomocnikowi dopiero w dniu 7 stycznia 2009 r.

Dyrektor Izby Skarbowej, odnosząc się do powyższych twierdzeń, wyjaśniał, że na zwrotnym potwierdzeniu odbioru spornej decyzji, na którym podpisała się J. S., istnieje dopisek "sekret.". Z analizy korespondencji między pełnomocnikiem a organem wynika, że J. S. wielokrotnie odbierała korespondencję w sekretariacie firmy pełnomocnika podając, że jest sekretarką, kierownikiem kancelarii lub pracownikiem kancelarii, potwierdzeniem czego jest fakt, że osoba ta dysponowała pieczątką pełnomocnika i wykonywała czynności w miejscu pracy pełnomocnika strony. Z tych powodów zdaniem organu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi jest niezasadny.

Sąd pierwszej instancji, analizując powyższe okoliczności, nie dał wiary twierdzeniom pełnomocnika skarżącego, jakoby J. S. nie była upoważniona do odbioru jego korespondencji. Skoro bowiem podjęła się ona odbioru pisma wskazując, że jest zatrudniona w tymże miejscu przez adresata i potwierdziła to dostępem do firmowych pieczęci lub innych urządzeń biurowo-administracyjnych, to słusznie przyjęto, że była upoważniona do odbioru korespondencji.

Strona skarżąca wniosła zażalenie na powyższe postanowienie. W jego uzasadnieniu podtrzymała argumentację zawartą we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, podkreślając ponownie, że doręczenie nastąpiło do rąk osoby nieuprawnionej. Dodatkowo podniesiono, że skarżący zwlekał z udzieleniem pełnomocnictwa autorowi zażalenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej: "P.p.s.a.") jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku strona powinna uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.).

Analizując argumentację strony skarżącej i okoliczności faktyczne niniejszej sprawy pod kątem ww. regulacji prawnych, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że trafnie Sąd pierwszej instancji przyjął, że uchybienie terminowi do złożenia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej nie nastąpiło bez winy tejże strony skarżącej.

Zarówno we wniosku o przywrócenie terminu, jak i w zażaleniu Strona podnosi, że decyzja organu odwoławczego została doręczona w sposób nieprawidłowy, do rąk osoby nieuprawnionej do odbioru korespondencji adresowanej na jej pełnomocnika. Tymczasem należy podzielić stanowisko zaprezentowane przez Sąd pierwszej instancji w niniejszej sprawie, poparte wcześniejszymi orzeczeniami sądów administracyjnych, zgodnie z którym domniemywać należy, że pracownik dysponujący pieczęcią osobistą pracodawcy i potwierdzający odbiór korespondencji jest osobą upoważnioną do odbioru pism. Jakkolwiek bowiem doręczyciel dostarczając pismo do miejsca pracy winien upewnić się, że osoba je odbierająca została do tego upoważniona, to jednak w sytuacji, kiedy osoba obecna w miejscu pracy adresata podejmuje się odebrać pismo wykazując, że jest zatrudniona w tymże miejscu przez adresata i potwierdza to dostępem do firmowych pieczęci lub innych urządzeń biurowo-administracyjnych, wniosek co do jej upoważnienia do odbioru korespondencji w tymże miejscu nie może nasuwać żadnych uzasadnionych zastrzeżeń.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej