Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA : Małgorzata Niezgódka - Medek po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia F. S.A. w G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Gd 130/05 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi F. S.A. w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu na rachunek bankowy różnicy podatku od towarów i usług za kwiecień 2004 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Przedmiotem zażalenia jest postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 130/05, mocą którego odrzucono skargę kasacyjną F. S.A. w G., od wyroku tegoż Sądu z dnia 16 maja 2006 r. wydanego w sprawie ze skargi spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarga kasacyjna została wniesiona w terminie, jednakże nie uiszczono od niej należnego wpisu stałego. Sąd powoławszy się na art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwana dalej P.p.s.a. - stwierdził, że musi to skutkować odrzuceniem skargi kasacyjnej. Dodał, że na podstawie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) - zwane dalej rozporządzeniem z dnia 16 grudnia 2003 r. - wpis stały w sprawie zobowiązań podatkowych wynosi 500 zł, natomiast wpis od skargi kasacyjnej wynosi połowę wpisu od skargi.
W zażaleniu (nazwanym przez profesjonalnego pełnomocnika skargą kasacyjną) od powyższego postanowienia strona w oparciu o art. 174 pkt 2 P.p.s.a. zarzuciła naruszenie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2003 r. poprzez jego błędne zastosowanie będące skutkiem błędnej wykładni polegającej na przyjęciu, że w sprawie ze skargi na decyzję odmawiającą zapłaty oprocentowania od opóźnionego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy podatnika należy pobrać wpis stały (sprawa z zakresu zobowiązań podatkowych), czym naruszono także § 1 pkt 3 tegoż rozporządzenia poprzez jego niezastosowanie i § 3 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2003 r. poprzez jego błędne zastosowanie. Ponadto strona zarzuciła naruszenie art. 216 i 231, art. 215 § 1, art. 176, art. 49 § 1, art. 58 § 1 pkt 3, art. 178, art. 276 i art. 220 P.p.s.a. poprzez ich niezastosowanie. Podniosła ponadto naruszenie art. 221 P.p.s.a. poprzez jego bezpodstawne zastosowanie i naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a. przez pozorność uzasadnienia napisanego pod z góry ustalony cel, a także poprzez brak wyjaśnienia, co stanęło u podstaw stwierdzenia o charakterze niniejszej sprawy.
Na tej podstawie strona wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, a także o zasądzenie od strony przeciwnej kosztów postępowania kasacyjnego.
W uzasadnieniu "skargi kasacyjnej" pełnomocnik spółki podniósł, że Sąd pierwszej instancji błędnie uznał, że będąca przedmiotem zaskarżenia należność pieniężna w postaci należnych skarżącej odsetek od opóźnionego zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za kwiecień 2004 r. jest sprawą z zakresu zobowiązań podatkowych, o której mowa w § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2003 r.
Następnie pełnomocnik podniósł, że w jego ocenie wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 250 zł (obliczony jako połowa wpisu od skargi w kwocie 500 zł) nie jest wpisem stałym, bowiem za taki wpis można uznać jedynie wpis wprost określony w przepisach prawa.