Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Sędzia NSA Marek Kołaczek po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia B. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 121/06 w sprawie ze skargi B. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 8 listopada 2005 r. w przedmiocie odmowy uchylenia zabezpieczenia dokonanego przez wpis hipotek przymusowych postanawia: oddalić zażalenie.
Wyrokiem z dnia 21 marca 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 121/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 8 listopada 2005 r. w przedmiocie odmowy uchylenia zabezpieczenia dokonanego poprzez wpis do hipotek przymusowych. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 24 maja 2006 r.
W dniu 1 marca 2007 r. B. W. złożył na formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek B. W. o przyznanie prawa pomocy, uznając, że został on złożony po uprawomocnieniu się wyroku z dnia 21 marca 2006 r., a więc po zakończeniu postępowania.
Pismem z dnia 29 czerwca 2007 r. B. W. wniósł zażalenie na ww. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zarzucając mu naruszenie art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (u.p.p.s.a.) przez błędną jego wykładnię. Strona wniosła jednocześnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Uzasadniając powyższy zarzut B. W. stwierdził, że złożenie w czasie biegu do wniesienia skargi kasacyjnej wniosku o prawo pomocy nie powoduje jego oddalenia wskutek ustalenia, że został złożony przed wszczęciem postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 243 § 1 u.p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Sformułowany wprost przez stronę zarzut dotyczy błędnej wykładni przez Wojewódzki Sąd Administracyjny art. 243 § 1 u.p.p.s.a., a uzasadnienie powyższego zarzutu sugeruje, jakoby Sąd I instancji uznał, że wniosek o przyznanie prawa pomocy złożony w czasie biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie zasługiwał na uwzględnienie.
Tak sformułowanego zarzutu nie sposób jednak podzielić, bowiem WSA w Warszawie, wydając zaskarżone orzeczenie, nie stwierdził, że stronie nie przysługuje prawo złożenia wniosku w ww. zakresie w czasie biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, a jedynie, że nie przysługuje jej takie prawo po zakończeniu postępowania. Nie doszło zatem do błędnej wykładni prawa, bowiem Sąd I instancji prawidłowo - i zgodnie z dosłownym brzmieniem przepisu - zakreślił czasowe granice występowania z przedmiotowym wnioskiem, wskazując, że prawo złożenia wniosku przysługuje przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Gdyby jednak nawet nie ograniczać zarzutu strony do błędnej wykładni wspomnianego przepisu, to i tak twierdzenie strony o tym, że złożyła wniosek w terminie, w którym przysługiwało jej jeszcze prawo złożenia skargi kasacyjnej, a więc przed zakończeniem postępowania, należałoby uznać za pozbawione uzasadnionych podstaw. W niniejszej sprawie postępowanie zakończyło się wraz z uprawomocnieniem się wyroku z dnia 21 marca 2006 r., a więc wniosek z dnia 1 marca 2007 r. o przyznanie prawa pomocy należy uznać - jak słusznie zauważył Sąd I instancji - za złożony po zakończeniu postępowania i tym samym za niedopuszczalny. Zgodnie bowiem z art. 177 § 1 u.p.p.s.a., skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Wyrok z dnia 21 marca 2006 r. został stronie doręczony wraz z uzasadnieniem w dniu 24 kwietnia 2006 r. i uprawomocnił się w dniu 24 maja 2006 r., a więc nie ulega wątpliwości, że wniosek z 1 marca 2007 r. o udzielenie prawa pomocy został wniesiony po zakończeniu postępowania.
Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.