Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Arkadiusz Cudak (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia Gminy P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 1456/14 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Gminy P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 27 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do marca i od maja do grudnia 2008 r. oraz nadpłaty w tym podatku za czerwiec, październik i listopad 2009 r. postanawia: oddalić zażalenie
I FZ 70/15
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 stycznia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w sprawie o sygnaturze akt I SA/Sz 1456/14, działając na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.,) dalej p.p.s.a., odmówił Gminie P. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 27 października 2014 roku w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do marca i od maja do grudnia 2008 roku oraz nadpłaty w tym podatku za czerwiec, październik i listopad 2008 roku.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 29 maja 2014 r. W decyzji organu II instancji zawarto pouczenie, że stronie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, przysługuje prawo do wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w S. Powyższa decyzja została doręczona pełnomocnikowi Gminy P. w dniu 28 października 2014 r. Termin do wniesienia skargi upływał w dniu 27 listopada 2014 r. Gmina P., reprezentowana przez doradcę podatkowego, złożyła skargę na ww. decyzję bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie w dniu 27 listopada 2014 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym). Skarga wpłynęła do sądu w dniu 28 listopada 2014 r., a 1 grudnia 2014 r. sąd przekazał ją Dyrektorowi Izby Skarbowej w S., celem nadania jej prawidłowego biegu, o czym powiadomiono pełnomocnika Skarżącej w dniu 3 grudnia 2014 r. (data doręczenia zawiadomienia sądu). W dniu 9 grudnia 2014 r. organ odwoławczy przekazał sądowi skargę wraz z odpowiedzią na skargę. W dniu 9 grudnia 2014 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) Skarżąca złożyła do Sądu, za pośrednictwem organu, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, dołączając do niego skargę z dnia 27 listopada 2014 r. Wniosek ten został przekazany Sądowi przez organ w dniu 16 grudnia 2014 r. Strona przywołując brzmienie art. 86 § 1 i art. 87 § 2 - § 4 p.p.s.a., wskazała, że niezłożenie skargi z dnia 27 listopada 2014 r. w terminie nastąpiło bez winy mocodawcy i jego pełnomocnika. Podniosła, że skarga została nadana w terminie, gdyż nadano ją do Sądu w dniu 27 listopada 2014 r. Pełnomocnik sporządził skargę i w sposób prawidłowy ją oznaczył, jednakże jej wysłanie polecił swojemu pracownikowi. Pracownik zapewnił pełnomocnika o poprawnym wysłaniu przesyłki, a na odmienny fakt nie wskazywały żadne inne okoliczności. Pełnomocnik Gminy wskazał także, że w sprawie została zachowana wszelka możliwa staranność, jakiej można było oczekiwać w tej sytuacji. Pomimo, że skarga była prawidłowo skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie za pośrednictwem organu, to koperta z tym pismem została przesłana bezpośrednio do Sądu. Było to wynikiem pomyłkowego zaadresowania koperty przez pracownika kancelarii. Pełnomocnik o tej okoliczności dowiedział się w dniu 3 grudnia 2014 r. z pisma sądu. Pełnomocnik Gminy wskazał, że czynność adresowania oraz wysłania przesyłki pod wskazany adres, których sposób wykonania był precyzyjnie oznaczony, wykonywał pracownik kancelarii, a on sam nie brał w nich bezpośrednio udziału. Jednocześnie pełnomocnik wniósł o rozpatrzenie wniosku na posiedzeniu jawnym i wyraził chęć czynnego udziału w jego rozpatrzeniu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmawiając Gminie przywrócenia terminu nie podzielił argumentacji Skarżącej, że błędne zaadresowanie koperty, która nie jest w ocenie Strony częścią składową pisma, nie wywołuje żadnych skutków dla samego pisma, którego wniesienie następuje w sposób przewidziany w art. 83 § 3 p.p.s.a., tj. przez oddanie pisma w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe. Sąd dodał, że aby oddanie pisma w placówce odniosło skutek prawnoprocesowy, kluczowe jest spełnienie wymogu wskazanego w art. 54 § 1 p.p.s.a., czyli zaadresowanie go do organu administracyjnego, którego działanie, bezczynność lub przewlekłość są przedmiotem skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. W ocenie Sądu, Strona nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. W zażaleniu na powyższe postanowienie Gmina zaskarżyła je w całości zarzucając mu na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie prawa procesowego, to jest art. 88 p.p.s.a. w związku z art. 53 § 1 p.p.s.a. oraz z art. 83 § 3 tej ustawy, poprzez odmowę przywrócenia terminu, chociaż wniosek o przywrócenie terminu powinien zostać odrzucony jako niedopuszczalny z uwagi na to, że Skarżąca nie uchybiła terminowi do wniesienia skargi. Dalej postanowieniu zarzucono naruszenie art. 86 i art. 87 § 2 p.p.s.a. poprzez uznanie, że Strona nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Wskazując na powyższe zarzuty, Gmina wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji. Przedstawiła też wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.