Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi K. G. - [...] o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2011 r. sygn. akt I GSK 82/10 w sprawie ze skargi kasacyjnej K. G. - [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 października 2009 r. sygn. akt V SA/Wa 3105/08 w sprawie ze skargi K. G. - [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 22 [...] r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Dnia 14 listopada 2011 r. (data prezentaty Naczelnego Sądu Administracyjnego) K. G. - P.P.H.U. E. - I. "U." - dalej: Skarżący - wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 stycznia 2011 r., sygn. akt I GSK 82/10, oddalającym skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z 24 września 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 3105/08.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 6 grudnia 2011 r. o sygn. akt I GSK 1549/11 odrzucił skargę o wznowienie postępowania podnosząc, że została ona sporządzona osobiście przez Skarżącego.
Następnie Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 2 lutego 2012 r. o sygn. akt I GSK 1549/11 przywrócił K. G. termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania.
Skargę o wznowienie postępowania oparto na podstawie art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153, poz. 1270, dalej: p.p.s.a.). Skarżący domagał się uchylenia wyroku NSA z 27 stycznia 2011 r. o sygn. akt I GSK 82/10 oraz poprzedzającego go wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., rozpoznania sprawy oraz uchylenia zaskarżonej decyzji. Jako podstawę uzasadniającą żądanie wznowienia postępowania Skarżący podał wykrycie okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których Skarżący nie mógł skorzystać w poprzednim postępowaniu, a mianowicie uniewinniający wyrok Sądu Rejonowego w S. z dnia 3 czerwca 2011 r., sygn. akt [...], co stanowi podstawę określoną w art. 273 § 2 p.p.s.a.
W uzasadnieniu Skarżący wskazał, że postępowanie karne zostało zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w S., na mocy którego został uniewinniony od popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. posłużenia się przez firmę P.P.H.U. E. - I. "U." K. G. fałszywymi świadectwami pochodzenia FORM A przy dokonywaniu zgłoszeń celnych, tj. przestępstwa z art. 270 § 1 Kodeksu karnego. Zdaniem Skarżącego, sprawa karna, stanowiąca de facto przesłankę do zawieszenia terminu biegu przedawnienia w sprawie przed Urzędem Celnym, która zakończyła się powołanym wyrokiem uniewinniającym, stanowi okoliczność, o której mowa w art. 273 § 2 p.p.s.a. Ponadto, zgodnie z treścią art. 277 p.p.s.a. skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzymiesięcznym, przy czym termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Z uwagi na fakt, iż Skarżący o uniewinniającym wyroku dowiedział się w chwili otrzymania go wraz z uzasadnieniem, tj. z dniem 17 sierpnia 2011 r., termin ten został dotrzymany. Wyrok uniewinniający w sprawie karnej, wydany w odniesieniu do Skarżącego, pozwala, jego zdaniem, na ponowne rozpatrzenie sprawy oraz na rozważenie zasadności wszczęcia postępowania karnego.
Wnoszący skargę o wznowienie postępowania podniósł również, iż organy podatkowe, posiadając informację, że dokumenty celne są nieprawdziwe, mogły i powinny wydać decyzję określającą wysokość długu celnego już w sierpniu 2003 r. W niniejszej sprawie wszczęcie postępowania karnego nie było w ogóle uzasadnione, a decyzja organu I instancji wydana została z naruszeniem art. 230 § 4 Kodeksu celnego, z uwagi na wydanie jej po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. W ocenie Skarżącego, skutek w postaci zawieszenia biegu przedawnienia powoduje nie każde wszczęcie postępowania karnego, lecz tylko takie wszczęcie postępowania, którego ustalenia mają wpływ na rozstrzygnięcie postępowania celnego. W konsekwencji uznano, iż wszczęcie postępowania karnego w niniejszej sprawie nie spowodowało zawieszenia terminu przedawnienia zobowiązania celnego i tym samym stwierdzić należy, że decyzja organu I instancji została wydana z naruszeniem prawa.