Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Gminy T. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2019 r. sygn. akt I GSK 1819/19 w przedmiocie pozostawienia skargi kasacyjnej bez rozpatrzenia oraz wniosku Gminy T. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 sierpnia 2019 r. sygn. akt III SA/Łd 539/19 w sprawie ze skargi Gminy T. na uchwałę Zarządu Wojewódzkiego Łódzkiego z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od negatywnej oceny formalnej projektu postanawia: 1. odrzucić zażalenie; 2. oddalić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2019 r., sygn. akt III SA/Łd 539/19 oddalił skargę Gminy [...] na uchwałę Zarządu Województwa Łódzkiego z [...] maja 2019 r. nr 651/19 w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od negatywnej oceny formalnej projektu
Jak wynika z akt sprawy, odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony Gminie 23 sierpnia 2019 r. (ZPO - k. 61 akt sądowych).
Pełnomocnik skarżącej - adw. A. L. - pismem z dnia 23 września 2019 r. (data nadania: 23 września 2019 r.) wniósł, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, skargę kasacyjną od powyższego wyroku.
Ten środek zaskarżenia został nadany listem poleconym na adres Sądu I instancji, a następnie WSA w Łodzi 25 września 2019 r. przekazał go do Naczelnego Sądu Administracyjnego (k. 66 akt sądowych). Na biuro podawcze Naczelnego Sądu Administracyjnego przekazana skarga kasacyjna wpłynęła 26 września 2019 r. (prezentata - k. 66 akt sądowych).
Postanowieniem z 24 października 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny pozostawił skargę kasacyjną Gminy bez rozpatrzenia oraz zwrócił ze środków budżetowych WSA w Łodzi uiszczony wpis od skargi kasacyjnej.
Gmina złożyła zażalenie na ww. postanowienie wskazując na naruszenie przepisów art. 177 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 - dalej: p.p.s.a.) oraz art. 62 § 1 w zw. z art. 64 ustawa z 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2018 r. poz. 1431 z późn. zm., dalej: ustawa wdrożeniowa).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 168 § 1 p.p.s.a., orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. W myśl przepisów działu IV rozdziału 1 i 2 p.p.s.a. środki odwoławcze przysługują od orzeczeń wydanych przez wojewódzkie sądy administracyjne, natomiast orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego jako ostateczne nie podlegają zaskarżeniu i są prawomocne od chwili ich ogłoszenia bądź podpisania sentencji w przypadku orzeczenia wydanego na posiedzeniu niejawnym.
Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnia, że zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że zażalenie wnosi się na postanowienia sądu I instancji. Sytuacji tej nie zmienia okoliczność, że zaskarżone w niniejszej sprawie orzeczenie NSA zostało wydane w oparciu o przepisy ustawy wdrożeniowej. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania przed sądami administracyjnymi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przepisy ustawy wdrożeniowej nie modyfikuje zasady niezaskarżalności kończących sprawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, tym bardziej że zawarte w nim wyłączenia nie obejmują regulacji dotyczącej przepisów, z których wywodzi się tę zasadę.