Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Cezary Pryca po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. K., W. K. - F; U.-H. "C. II" s.c. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 20 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1579/11 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania decyzji w sprawie ze skargi M. K., W. K. - F. U. - H. "C. II" s.c. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia 12 października 2011 r., nr [...] w przedmiocie opłaty paliwowej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. postanowieniem z dnia 20 stycznia 2012 r. o sygn. akt I SA/Łd 1579/11 odmówił M. K. i W. K. prowadzącym w formie spółki cywilnej F. U. - H. "C. II" w P. T., dalej Skarżącym, wstrzymania wykonania decyzji Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] października 2011 r. w przedmiocie opłaty paliwowej za wrzesień 2007 r. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd I instancji podniósł, że Skarżący nie wykazali w skardze, aby egzekucja wysokości pieniężnej oznaczonej w zaskarżonej decyzji wiązała się z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, zatem, że Skarżący nie spełnili, w ocenie Sądu I instancji, przesłanek określonych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., zastosowania tej instytucji procesowej.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Skarżący zarzucili naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez nierozważenie całokształtu okoliczności w sprawie i wnieśli o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Skarżący podkreślili, że ich sytuacja materialna jest Sądowi znana, gdyż w skardze na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] kwietnia 2010 r. ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od maja do grudnia 2007 r. na łączną kwotę 241.192,00 zł wnieśli o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych z uwagi na ich trudną sytuację materialną. Ponadto Skarżący wyjaśnili, że w celu zabezpieczenia należności z tytułu podatku VAT organy podatkowe zastosowały zabezpieczenie majątkowe poprzez blokadę ich kont bankowych i zajęcie ruchomości, co uniemożliwia im prowadzenie działalności gospodarczej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd, jest formą tymczasowej ochrony sądowej udzielanej stronie postępowania i stanowi wyjątek od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którą wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności, o których mowa w § 1 cytowanego przepisu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Wolters Kluwer 2009, s. 206). Sąd podziela także prezentowane w orzecznictwie stanowisko wskazujące, że wnioskodawca jest zobligowany do wnikliwego przedstawienia argumentów i materiałów pozwalających sądowi na wszechstronną analizę przesłanek skorzystania z art. 61 § 3 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 6 lutego 2009 r., sygn. akt II FZ 39/09, LEX nr 489786). Sąd opierając się na kompletnym materiale dowodowym jest bowiem zdolny w sposób obiektywny ocenić rzeczywistą sytuację materialną wnioskodawcy i ustalić, czy spełnia on kryteria pozwalające na wstrzymanie wykonania decyzji administracyjnej.