Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący: sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 708/18 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Z. C. na decyzję Dyrektora Zachodniopomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Szczecinie z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z 9 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 708/18, na podstawie art. 87 § 1 w zw. z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.). odmówił Z. C. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Zachodniopomorskiego Oddziału Regionalnego ARiMR z [...] lipca 2018 r. w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2016 r.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z 26 września 2018 r. WSA odrzucił skargę skarżącego z uwagi na uchybienie terminu do jej wniesienia. Odpis postanowienia doręczono stronie 17 października 2018 r.
Skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, wyjaśniając, że obliczając upływ terminu oparł się na kopercie, w której trzymał korespondencję, która nie była tą kopertą, w której znajdowała się decyzja. O tym fakcie skarżący dowiedział się od znajomego radcy prawnego, który przeglądał akta sprawy. Skarżący wskazał również na zły stan zdrowia.
Uzasadniając odmowę przywrócenia terminu do złożenia skargi WSA wskazał, że skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, stosownie do wymagań wynikających z art. 86 p.p.s.a.
Okoliczność posłużenia się przez skarżącego przy obliczaniu terminu do wniesienia skargi niewłaściwą kopertą oraz okoliczność występowania u skarżącego schorzenia, które nie nosi cech nagłej choroby, nie stanowią usprawiedliwiających okoliczności obiektywnych i świadczą o niezachowaniu należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw, co wyklucza zaistnienie przesłanki braku winy w uchybieniu terminu, a tym samym nie może stanowić podstawy do jego przywrócenia.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący wnosząc o jego zmianę w całości i przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wskazał, że jego choroba jest niebezpieczna dla życia i przedstawił zaświadczenie lekarskie o leczeniu w dniach 18 września - 3 grudnia 2018 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 86 § 1 i art. 87 § 2 p.p.s.a. sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Oceniając wystąpienie powyższej przesłanki, Sąd obowiązany jest przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o własne interesy (por. postanowienie NSA z 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I OZ 1199/13). Przywrócenie uchybionego terminu może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu.
Przenosząc powyższe rozważania natury ogólnej na grunt rozpoznawanej sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko Sądu I instancji, że okoliczności powoływane przez skarżącego w celu uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi nie stanowią wystarczającej podstawy do jego przywrócenia.
Słusznie uznał Sąd I instancji, że powołana przez stronę pomyłka, co do koperty, w której przechowywał decyzję wyklucza przesłankę braku winy. Również schorzenie skarżącego, które nie jest nagłą chorobą, nie może stanowić podstawy do przywrócenia terminu.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.