Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia W.G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 822/14 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W.G. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia odwołania od decyzji o odmowie wznowienia postępowania w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. postanowieniem z 11 grudnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Kr 822/14) oddalił wniosek W.G. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi W.G. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z [...] lutego 2014 r. w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia.
Sąd pierwszej instancji na podstawie wniosku o przyznanie prawa pomocy złożonego przez skarżącego ustalił, że W.G. prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną, a ich wspólny dochód wynosi 2.107 złotych miesięcznie. Na ten dochód składają się: świadczenie emerytalne skarżącego w kwocie 900 złotych i świadczenie emerytalne jego żony w wysokości 1.207 złotych. Z żoną pozostaje w rozdzielności majątkowej od 2002 r. Skarżący oświadczył, że nie dysponuje oszczędnościami ani cennymi przedmiotami o wartości powyżej 3.000 euro. Bieżące koszty utrzymania określił następująco: 200-350 złotych miesięcznie energia elektryczna, 468 złotych woda i ścieki (za 3 miesiące), 300 złotych insulina wnioskodawcy, 130 złotych leki żony, 170 złotych abonamenty TV i telefon, 30 złotych wywóz śmieci, 50 złotych kwartalnie podatek od nieruchomości, 300-400 złotych to koszty żywności, ubrania i środków czystości na osobę. Dodatkowo dokonywał on zakupu opału na zimę.
W toku postępowania skarżący został wezwany do przedłożenia w trybie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), następujących dokumentów: wyciągów z kont bankowych W.G., M.G., R.G. i M.G. obejmujących operacje z ostatnich trzech miesięcy i ich obecny stan, wyciągów z ich lokat bankowych, zeznania podatkowego W.G., M.G., R.G. i M.G. za 2013 r. lub zaświadczeń z odpowiednich urzędów skarbowych o wysokości uzyskanych przez nich dochodów w 2013 r., dowodu przekazu lub przelewu emerytury M.G. za ostatni miesiąc, dowodu przekazu lub przelewu emerytury W.G. za ostatni miesiąc, zaświadczenia z zakładu pracy M.G. o wysokości uzyskiwanych przez nią zarobków, dowodu przelewu lub przekazu raty kredytu za ostatni miesiąc, oświadczenia określającego jakie dochody przynosi działka żony (z uwzględnieniem dopłat), oświadczenia określającego, czy córka wnioskodawcy prowadzi z nim wspólne gospodarstwo domowe, zaświadczenia z właściwego Wydziału Ewidencji Pojazdów i Kierowców o samochodach będących własnością W.G. i M.G. (obejmującego ich markę i rok produkcji) lub o ich braku, a także spisu posiadanych przez W.G. i M.G. nieruchomości wraz z podaniem ich wielkości i położenia oraz odpisów z ksiąg wieczystych (lub ich kserokopii) na tę okoliczność.
W odpowiedzi skarżący podał, że nie posiada konta bankowego, z żoną jest od trzech miesięcy w separacji i płaci na jej rzecz alimenty, aktualnie nie mieszka z rodziną z uwagi na konflikt, w sezonie letnim przebywa poza mieszkaniem. Żona nie udostępniła mu swojego konta. Zarówno W.G. jak i jego żona nie posiadają samochodu. Skarżący oświadczył, że nie ma informacji na temat posiadanych przez żonę nieruchomości. Opłaca część rachunków, a z uwagi na prowadzoną wobec niego przez Urząd egzekucję, na leki i "życie" postaje mu miesięcznie kwota 300 złotych. Oświadczył również, że zaprzestał uiszczania rat kredytu, które aktualnie opłaca żona.