Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia K. K. na postanowienie zawarte w punkcie 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/GI 1039/18 w zakresie zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie opłaty paliwowej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/GI 1039/18, w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] lipca 2018 r. w przedmiocie opłaty paliwowej - w pkt 1 uchylił zaskarżoną decyzję; w pkt 2 zasądził od organu na rzecz skarżącego 177 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Jako podstawę prawną orzeczenia o kosztach postępowania Sąd I instancji wskazał art. 200 i art. 205 § 2 w zw. z § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.).
Skarżący, reprezentowany w postępowaniu sądowoadministracyjnym przez doradcę podatkowego, złożył zażalenie na postanowienie zawarte w pkt 2 ww. wyroku. Zarzucił naruszenie art. 200 i art. 205 § 2 i § 4 p.p.s.a. w zw. z § 2 ust. 1 pkt 1d rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 sierpnia 2018 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że Sąd I instancji błędnie przyjął jako podstawę zwrotu kosztów przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości obowiązujące przed 30 sierpnia 2018 r. Zdaniem skarżącego, skoro wszczęcie postępowania sądowego nastąpiło 1 października 2018 r. zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału o rozdzieleniu skarg K. K., to orzekając o zwrocie kosztów postępowania, Sąd powinien zastosować przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 sierpnia 2018 r., obowiązujące po 30 sierpnia 2018 r.
Pismem z dnia 10 maja 2019 r. skarżący uzupełnił ww. zażalenie poprzez zamieszczenie w nim wniosku o uchylenie zaskarżonego postanowienia lub zmianę wyroku w części zasądzenia kosztów sądowych, ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 200 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego, zgodnie z art. 205 § 2 p.p.s.a., zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszy sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Przepis ten stosuje się odpowiednio do strony reprezentowanej przez doradcę podatkowego (§ 4 art. 205 p.p.s.a.).
W zażaleniu skarżący podważył prawidłowość zastosowania przez Sąd I instancji stawki wynagrodzenia dla doradcy podatkowego na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz. U. z 2011 r. nr 31, poz. 153).