Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Zielińska po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia L. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Gl 355/13 w zakresie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi L. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. akt III SA/Gl 355/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. odrzucił skargę L. S., ponieważ została ona wniesiona z przekroczeniem terminu wynikającego z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.).
Pismem z dnia [...] marca 20013 r. pełnomocnik skarżącego złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] listopada 2012 r. We wniosku wyjaśnił, że zaskarżona decyzja pod nieobecność skarżącego została odebrana przez pracownika zatrudnionego w siedzibie przedsiębiorstwa L. S. - A. M.. Z potwierdzenia odbioru wynika, że doręczenie decyzji nastąpiło [...] listopada 2012 r., jednak A. M. o odbiorze przesyłki poinformowała skarżącego dopiero [...] listopada 2012 r., wskazując, iż w tym dniu nastąpiło jej doręczenie, na dowód czego przystawiła pieczątkę z datą na pierwszej stronie decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Gl 355/13, oddalił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] listopada 2012 r. Sąd I instancji przypomniał warunki przywrócenia terminu do dokonania czynności wynikające z art. 86 § 1 i następnych p.p.s.a. W ocenie WSA o braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie w przypadku stwierdzenia przeszkody nagłej, której nie można było w żaden sposób przewidzieć, czy przezwyciężyć, a taka okoliczność w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiła. Zdaniem Sądu I instancji taką okolicznością nie jest doręczenie korespondencji zawierającej zaskarżoną decyzję zatrudnionemu w przedsiębiorstwie skarżącego pracownikowi, skoro przepis art. 148 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.; dalej Ordynacja podatkowa) przewiduje taką możliwość. Wobec tego wskazane w uzasadnieniu wniosku zdarzenie nie mogło stanowić obiektywnej i niezależnej przeszkody uniemożliwiającej złożenie skargi w terminie przewidzianym. WSA wskazał, że wypełniony druk zwrotnego potwierdzenia odbioru posiada walor dokumentu urzędowego, więc pozwala na przyjęcie tego, co zostało w nim stwierdzone.
Sąd podkreślił, że nie ulega wątpliwości, że A. M. jest pracownikiem upoważnionym do odbioru korespondencji adresowanej do przedsiębiorstwa skarżącego, a za jej zaniechania i błędy, polegające na spóźnionym przekazaniu korespondencji, winę ponosi pracodawca. Wobec tego Sąd stwierdził, że nie sposób uznać, jakoby L. S. uprawdopodobnił brak winy w uchybieniu terminu, ponieważ ponosi on odpowiedzialność za dobór osób, którymi się posługuje przy prowadzeniu swoich spraw, a za zaniedbania swoich pracowników ponosi odpowiedzialność. Wobec powyższego, w ocenie Sądu nie można było uznać, że powołana w treści wniosku okoliczność doręczenia korespondencji pracownikowi mogła stanowić przesłankę do przywrócenia uchybionego terminu, skoro sam skarżący upoważnił A. M. do odbioru korespondencji. Ponosi on odpowiedzialność za obieg korespondencji w swoim przedsiębiorstwie, który doprowadził do mylnego przekonania o doręczeniu zaskarżonej decyzji w dniu [...] listopada 2012 r., podczas gdy została ona doręczona [...] listopada 2012 r.