Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 4518/15 w zakresie odmowa przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [a] r., nr [a] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w przedmiocie określenia kwoty długu celnego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w [a] postanowieniem z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 4518/15 odmówił [a] [a] przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [a] z dnia [a] r.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, iż jak wynika z oświadczenia pełnomocnika skarżącego o wydaniu decyzji organu II instancji dowiedział się w dniu [a] r. z postanowienia Dyrektora Izby Celnej w [a], zaś z treścią ostatecznej decyzji zapoznał się w dniu [a] r.
Sąd I instancji stwierdził, że pełnomocnik skarżącego kwestionuje fakt doręczenia przesyłki zawierającej decyzję organu II instancji, a co za tym idzie rozpoczęcie biegu terminu do złożenia skargi, liczonego od dnia doręczenia decyzji. Kwestionowana nieprawidłowość doręczenia jednakże nie mogła w ocenie Sądu być przesłanką do przywrócenia terminu. Doręczenie korespondencji w sposób nieprawidłowy powoduje, że termin do dokonania danej czynność procesowej w ogóle nie rozpoczyna biegu, a tym samym nie można przyjąć, by doszło do uchybienia terminu, co powoduje, że wniosek o jego przywrócenie jest bezprzedmiotowy. Nie można bowiem przywrócić terminu, który nie rozpoczął swojego biegu.
Na marginesie, Sąd zwrócił uwagę, iż podniesione okoliczności, co do organizacji biura (tj. że budynek posiada trzy odrębne wejścia) i związane z tym kłopoty z doręczeniem korespondencji nie mogą świadczyć o braku winy pełnomocnika, gdyż prawidłowa organizacja pracy biura, oznaczenie jego położenia leży po jego stronie. Uznał również, iż okoliczność korzystania przez pełnomocnika z usługi powiadomienia sms-owego o próbie doręczenia przesyłki nie dowodził braku winny w uchybieniu terminu, gdyż może skutkować ona tylko możliwością złożenia reklamacji jej wykonania.
Mając powyższe na uwadze Sąd odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Zażalenie na powyższe orzeczenie złożył skarżący, zarzucając naruszenie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), poprzez błędne przyjęcie, iż w przypadku kwestionowania skuteczności doręczenia decyzji, którą organ pozostawił w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia nie ma podstaw do przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję, podczas gdy pozostawienie decyzji w aktach skutkuje rozpoczęciem biegu terminu do wniesienia środka zaskarżenia, zaś ewentualne wykazanie, iż nie było podstaw do przyjęcia, że przesyłka zawierająca decyzję została stronie prawidłowo awizowana, stanowi okoliczność świadczącą o braku winy przy przekroczeniu terminu do wniesienia skargi; oraz poprzez uznanie, że konstrukcja budynku (3 odrębne wejścia do budynku) i związane z nią "kłopoty z doręczeniem korespondencji" stanowi okoliczność świadczącą o niedbałości po stronie profesjonalnego pełnomocnika, podczas gdy pełnomocnik odpowiada jedynie za prawidłowe oznaczenie lokalu, zaś doręczyciel (Poczta Polska) odpowiada za prawidłowe umieszczenie powiadomienia o doręczeniu przesyłki w drzwiach lokalu (a nie budynku) oraz jego prawidłowe uzupełnienie wymagane prawem treści.