Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Hanna Kamińska po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 19 lutego 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 4520/15 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, po wznowieniu postępowania postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z 19 lutego 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 4520/15, odmówił M. P. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2015 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie określenia kwoty długu celnego po wznowieniu postępowania.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Pełnomocnik M. P. wraz ze skargą na powyższą decyzję wniósł o przywrócenie terminu do jej wniesienia, twierdząc, iż ww. decyzja nie została prawidłowo doręczona, a wiedzę o jej wydaniu powziął z doręczonego mu 7 października 2015 r. postanowienia Dyrektora Izby Celnej w B. Natomiast z treścią tej decyzji zapoznał się 19 października 2015 r. Argumentując nieprawidłowość doręczenia zaskarżonej decyzji, wskazał na nieotrzymanie przez kancelarię awiza dotyczącego przesyłki zawierającej decyzję, a także brak informacji o tej przesyłce w placówce pocztowej, pomimo regularnego odbierania korespondencji przez pracownice kancelarii. Ponadto, na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki nieprawidłowo oznaczono miejsce pozostawienia zarówno pierwszego, jak i drugiego awizo. Pełnomocnik podkreślił, że w związku trudnościami, jakie w przeszłości napotkał w doręczaniu pism i pozostawianiem awiz spowodowanymi specyfiką budynku, w którym znajduje się kancelaria, korzysta on z usługi powiadomienia SMS-owego o próbie doręczenia przesyłek rejestrowanych. Zaznaczył, że w przypadku przesyłki zawierającej decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2015 r. nie otrzymał on stosownego zawiadomienia, co uzasadnia przypuszczenie, że nie została ona awizowana w sposób prawidłowy lub też nie była awizowana w ogóle. W tych okolicznościach skarżący nie poniósł winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
Odmawiając skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia skargi, Sąd I instancji wskazał, że argumenty przytoczone we wniosku o przywrócenie terminu odnosiły się wyłącznie do kwestii prawidłowości doręczenia decyzji, a więc kwestii rozpoczęcia biegu terminu do złożenia skargi. Zdaniem Sądu, ta okoliczność może być rozpatrywana przez Sąd na etapie kontroli wstępnej wniesionej skargi w aspekcie dochowania terminu do jej złożenia, a nie jest przesłanką przywrócenia terminu. Doręczenie korespondencji w sposób nieprawidłowy powoduje, że termin do dokonania danej czynności w ogóle nie rozpoczyna biegu, a tym samym nie można przyjąć, by doszło do uchybienia terminu, co powodu, że wniosek o jego przywrócenie jest bezprzedmiotowy.
Jednocześnie Sąd uznał, że podniesione we wniosku okoliczności co do organizacji biura kancelarii (tj. że budynek ma trzy odrębne wejścia) i związane z tym kłopoty z doręczaniem korespondencji, nie mogą świadczyć o braku winy w uchybieniu terminu. Organizacja pracy biura leży po stronie pełnomocnika, który powinien dbać o dostęp do kancelarii zarówno dla petentów, jak i doręczycieli. Fakt nieotrzymania przez pełnomocnika powiadomienia SMS o doręczeniu przesyłki również nie stanowi okoliczności wyłączającej winę w uchybieniu terminu. Jedynie pełnomocnik może reklamować niewykonanie usługi oraz żądać odszkodowania za jej niewykonanie. Sąd podkreślił, że to stronie profesjonalnego pełnomocnika leży obowiązek tak kształtowania swoich umów z kontrahentami, aby mógł on prowadzić swoją działalność bez zakłóceń.