Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 694/18 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. F. na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 26 czerwca 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 694/18 odmówił M. F. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżący nie wykazał jakichkolwiek okoliczności odnoszących się do przesłanek określonych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.).
Od tego postanowienia skarżący złożył zażalenie. Zarzucił niewłaściwe uznanie, że niewstrzymanie wykonania decyzji nie spowoduje niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków wobec skarżącego, co jest orzeczeniem błędnym i krzywdzącym. Podsumowując uzasadnienie zażalenia skarżący wskazał, że w świetle art. 61 § 3 p.p.s.a. wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest uzasadnione, albowiem utrzymanie stanu wykonalności zaskarżonej decyzji skutkuje uniemożliwieniem skarżącemu uzyskania pomocy ze środków pochodzących z funduszy europejskich. Zdaniem skarżącego "jest to tym bardziej uzasadnione w sytuacji, gdzie wszystkie zdarzenia prowadzące do pozbawienia skarżącego prawa do uzyskania pomocy, zaistniały wskutek rażącego naruszenia przepisów prawa przez organy administracji publicznej".
Skarżący w załączeniu do zażalenia przedstawił pismo z Ministerstwa Finansów z 15 maja 2018 r. informujące, iż na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 stycznia 2018 r. w sprawie rejestru podmiotów wykluczonych z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich (Dz. U. 2018, poz. 307) w dniu 14 maja 2018 r. został on wpisany do prowadzonego przez Ministra Finansów na podstawie art. 210 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 ze zm.) rejestru podmiotów wykluczonych z możliwości otrzymywania środków przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Przede wszystkim wskazać należy, że zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać w całości lub w części wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest instytucją wyjątkową i jako taka powinna być ona stosowana ściśle, stosownie do spełnienia określonych przesłanek. Wykazanie zaistnienia przynajmniej jednej ze wskazanych w tym przepisie przesłanek spoczywa na wnioskodawcy. Oznacza to występującą po jego stronie konieczność wskazania konkretnych okoliczności wskazujących na to, że wykonanie decyzji spowoduje w stosunku do strony niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i przytoczenia okoliczności uzasadniających to żądanie. Obowiązkiem sądu nie jest natomiast domyślanie się intencji strony, ani orzekanie o wstrzymaniu wykonania decyzji na podstawie całokształtu akt sprawy. To w interesie wnioskującego leży odpowiednie uzasadnienie składanego wniosku. Tymczasem strona skarżąca nie wskazała w istocie jakichkolwiek powodów przemawiających za udzieleniem jej ochrony tymczasowej - jej wniosek nie zawiera bowiem nawet szczątkowego uzasadnienia, gdyż za takie nie można uznać parafrazy części przepisu odnoszącego się do wstrzymania wykonania decyzji, którą zastosował skarżący pisząc, że wykonanie decyzji "może przynieść mu niepowetowaną stratę finansową". Rolą sądu nie jest zastępowanie strony w zakresie formułowania pism procesowych - nie może on bowiem oprzeć orzeczenia na swoich domysłach czy interpretacjach. Zasadnie zatem sąd odmówił uwzględnienia wniosku.