Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia [A] Spółki z o.o. Sp. k. w G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lipca 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 863/18 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi [A] Spółki z o.o. Sp. k. w G. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 lipca 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 863/18, odmówił [A] spółce z o.o. Sp.k. w G. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Inwestycji i Rozwoju z [...] marca 2018 r. w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
W skardze do WSA na ww. decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie jej wykonania. Domagała się odstąpienia od zgłoszenia jej do rejestru podmiotów wykluczonych z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich. Wykonanie decyzji w tym zakresie spowodowałoby bowiem dla spółki trudne do odwrócenia skutki poprzez trwałe uniemożliwienie jej korzystania ze środków UE dla potrzeb rozwoju kolejnych nowych technologii. Spółka zaznaczyła, iż ze statystyk długości postępowaniach przed sądami administracyjnymi wynika, że rozstrzygnięcie sprawy w dwóch instancjach zajmie do trzech lat, czyli mniej więcej tyle ile okres wykluczenia. Po upływie tego okresu może się okazać, że pula dofinansowania zostanie wyczerpana albo że konkurencyjni przedsiębiorcy, który uzyskają dofinansowanie, zdobędą przewagę na rynku, która uniemożliwi skarżącej skuteczne z nimi konkurowanie.
Odmawiając spółce wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, Sąd I instancji stwierdził, że wykluczenie z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, którego obawia się skarżący, jest instytucją wprowadzoną art. 207 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077, ze zm.; dalej: u.f.p.). Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 stycznia 2018 r. w sprawie rejestru podmiotów wykluczonych z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich (Dz. U. z 2018 r. poz. 307; dalej: rozporządzenia w sprawie rejestru podmiotów wykluczonych) w § 3 ust. 3 stanowi, że właściwa instytucja zgłasza podmiot podlegający wpisowi do rejestru niezwłocznie po wystąpieniu przesłanki wykluczenia określonej w art. 207 ust. 4 pkt 1, 3 lub 4 u.f.p.
Zdaniem WSA, wykładnia tego przepisu, dokonana z uwzględnieniem zasad postępowania administracyjnego, prowadzi do wniosku, że zgłoszenie następuje w dniu, w którym decyzja określającą kwotę przypadającą do zwrotu, wydana na podstawie art. 207 ust. 9 u.f.p., stała się ostateczna. Decyzja ta nie zawiera rozstrzygnięcia odnośnie do wpisu do powyższego rejestru. Prawodawca nie uzależnia także wpisu od prawomocności decyzji. Wykluczenie z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich i wpis do rejestru podmiotów wykluczonych jest dodatkowym, wynikającym z mocy prawa skutkiem wydania ostatecznej decyzji. Wpis do rejestru podmiotów wykluczonych nie stanowi więc wykonania decyzji o zwrocie, a jedynie odrębny skutek jej wydania, zatem nie ma związku, ani z wykonaniem ani ze wstrzymaniem wykonania decyzji.