Zażalenie na postanowienie WSA w G. w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T. C. Sp. z o.o. w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 281/14 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi T. C. S.A. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w G. do ponownego rozpoznania

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. postanowieniem z dnia 12 marca 2013 r. o sygn. akt III SA/Gl 281/14, orzekając na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., odrzucił skargę kasacyjną T. C. S.A. w K. (dalej jako Spółka) od postanowienia z dnia 26 stycznia 2015 r. odrzucającego wniosek Spółki o wyłączenie sędziów WSA w G.: Barbary Brandys-Kmiecik oraz Małgorzaty Herman w sprawie z jej skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym.

Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 26 stycznia 2015 r. wniosek Spółki o wyłączenie wyżej wymienionych sędziów został odrzucony na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a. z uwagi na powagę rzeczy osądzonej. W skardze kasacyjnej Spółka stwierdziła, że postanowienie odrzucające wniosek o wyłączenie sędziego kończy postępowanie w sprawie i dlatego na podstawie art. 173 § 1 p.p.s.a. przysługuje od niego skarga kasacyjna.

Powołując się na przepis art. 178 p.p.s.a. Sąd odrzucił skargę kasacyjną. Jak stwierdził, z treści art. 173 § 1 p.p.s.a. wynika, że skargą kasacyjną można zaskarżyć postanowienie kończące postępowanie "w sprawie", czyli postanowienie, w wyniku którego wykluczona zostaje możliwość podejmowania w danej sprawie dalszych czynności; jest to ostatnie orzeczenie organu, kończące postępowanie jako całość. Zdaniem Sądu postanowienia kończącego postępowanie w sprawie nie można przy tym utożsamiać z postanowieniem wydanym w postępowaniu jedynie wpadkowym, takim jak postanowienie w sprawie wyłączenia sędziego, bowiem dotyczy ono kwestii incydentalnej dla postępowania głównego. W ocenie Sądu przyjęcie, że zaskarżalne byłby także postanowienia kończące postępowania wpadkowe w określonej sprawie, oznaczałoby dopuszczalność zaskarżania wszelkich postanowień, co pozostawałoby w sprzeczności z założeniem o racjonalności prawodawcy ustanawiającego regulację art. 173 p.p.s.a. Skoro postanowienie w sprawie wyłączenia sędziego nie kończy postępowania "w sprawie", to nie przysługuje od niego skarga kasacyjna.

W zażaleniu wniesionym do Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako NSA) Spółka domagała się uchylenia postanowienia Sądu z dnia 12 marca 2013 r. w całości oraz zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego według norm prawem przepisanych. Zarzuciła naruszenie przepisów postępowania - art. 178 w zw. z art. 173 oraz w zw. z art. 58 § 1 pkt 4 i art. 64 § 3 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że postanowienie o odrzuceniu wniosku wydane na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a. może nie być "postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie" i może nie przysługiwać od niego skarga kasacyjna (ani żaden inny środek zaskarżenia).

Uzasadniając swoje stanowisko Spółka podkreśliła, że odrzucając wniosek o wyłączenie sędziów na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a. Sąd uznał, że wniosek ten był wnioskiem w rozumieniu art. 63 p.p.s.a. i jego złożenie zainicjowało postępowanie sądowoadministracyjne. Inaczej bowiem wniosku takiego Sąd nie mógłby odrzucić na podstawie wskazanych wyżej przepisów p.p.s.a. Tak więc odrzucenie wniosku o wyłączenie sędziów było postanowieniem kończącym to postępowanie sądowoadministracyjne, czyli zgodnie z art. 173 p.p.s.a. przysługuje od niego skarga kasacyjna. Wobec tego wniesiona przez Spółkę skarga kasacyjna nie mogła zostać odrzucona. Co więcej, odrębne postępowanie w sprawie wniosku o wyłączenie sędziów toczyć się nie powinno. Zdaniem wnoszącej zażalenie wskutek wniesionej skargi kasacyjnej będzie możliwe uchylenie postanowienia kończącego postępowanie, które faktycznie zostało wszczęte i się toczyło (choć nie powinno), a następnie rozpoznanie wniosku o wyłączenie sędziów we właściwym trybie i wydanie przez Sąd orzeczenia, które co do takiego wniosku może być wydane. Stanowisko WSA wnosząca zażalenie uznała za niepojęte, ponieważ w postanowieniu z dnia 26 stycznia 2015 r. Sąd uznał wniosek o wyłączenie sędziów za "wniosek o wszczęcie postępowania" i wniosek ten odrzucił stosując przepisy o odrzuceniu skargi, a w zaskarżonym postanowieniu z dnia 12 marca 2015 r. Sąd stwierdził, że wniosek ten dotyczy "kwestii incydentalnej dla postępowania głównego", czyli że jest to wniosek, do którego w żadnym razie nie można stosować odpowiednio przepisów o skardze, a nie wniosek, o którym mowa w art. 63 p.p.s.a. Rozstrzygnięcia i uzasadnienia tych dwóch orzeczeń pozostają w rażącej sprzeczności.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej