Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S. K. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 grudnia 2019 r. , sygn. akt I GZ 422/19 w zakresie oddalenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 3994/17 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi S. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie rozpoznania wniosku o wstrzymanie egzekucji postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem objętym zażaleniem Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie S. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 sierpnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 3994/17 w zakresie odrzucenia zażalenia, w sprawie ze skargi S. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] października 2017 r. nr [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie rozpoznania wniosku o wstrzymanie egzekucji.
Na powyższe postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie wniosła S. K. domagając się jego uchylenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niedopuszczalne.
Stosownie do regulacji zawartej w art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) zażalenie przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy ustawa wyraźnie przewiduje możliwość wniesienia zażalenia oraz na postanowienia wymienione w art. 194 § 1 pkt 1-10 p.p.s.a. Z przepisu tego wynika, że zażalenie jest, obok skargi kasacyjnej, środkiem odwoławczym, który wnosi się do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Z kolei z treści art. 15 § 1 pkt 1 i art. 173 § 1 p.p.s.a. wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpoznawania środków odwoławczych, tj. skarg kasacyjnych i zażaleń od wyroków i postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych stosownie do przepisów tej ustawy. Natomiast wskazana ustawa procesowa w żadnym przepisie nie dopuszcza możliwości rozpoznawania skargi kasacyjnej bądź zażalenia od orzeczeń wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny, bowiem z chwilą wydania stają się one prawomocne.
Zgodnie zaś z art. 168 § 1 p.p.s.a., orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. W myśl przepisów działu IV rozdziału 1 i 2 p.p.s.a. środki odwoławcze przysługują od orzeczeń wydanych przez wojewódzkie sądy administracyjne, natomiast orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, jako ostateczne, nie podlegają zaskarżeniu i są prawomocne od chwili ich ogłoszenia bądź podpisania sentencji w przypadku orzeczenia wydanego na posiedzeniu niejawnym.
Zaskarżone postanowienie zostało doręczone skarżącej wraz z pouczeniem, iż jest ono ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.
Stanowisko, iż od postanowień Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługują środki odwoławcze jest ugruntowane w orzecznictwie sądowym (por. post. NSA z dnia 9 marca 2011 r., sygn. akt II GZ 286/10, z dnia 22 lutego 2011 r., sygn. akt II GZ 224/10, z dnia 29 grudnia 2010 r., sygn. akt I OZ 973/10, z dnia 13 września 2011 r., sygn. akt II FSK 2065/09, baza orzeczeń nsa.gov.pl).
Na marginesie Naczelny Sąd Administracyjny ponownie wyjaśnia, iż opłata sądowa, którą strona uiściła 18 kwietnia 2018 r. wpłynęła do Sądu i została zaksięgowana jako wpis od skargi. Natomiast kolejne składane przez stronę zażalenia, także podlegały opłacie i o to strona była wzywana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny. Brak natomiast opłaty wpisu sądowego od zażalenia skutkował jego odrzuceniem.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 1 i § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia