Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia adwokata M. G. na postanowienie w zakresie zwrotu kosztów postępowania zawarte w punkcie 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. akt III SA/Łd 455/18 w sprawie ze skargi D. Z. na decyzję Dyrektora Łódzkiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Łodzi z dnia (...) marca 2018 r., nr (...) w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego za rok 2013 postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. akt III SA/Łd 445/18 po rozpoznaniu skargi D. Z. na decyzję Dyrektora Łódzkiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia (...) marca 2018 r., nr (...)w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego za rok 2013 w pkt 1. uchylił zaskarżoną decyzję; w pkt 2. przyznał i nakazał wypłacić z funduszu Skarbu Państwa -Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi M. G. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w (...)kwotę 295,20 zł obejmującą podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.
Zażalenie na pkt 2 powyższego wyroku, rozstrzygający o zwrocie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, wniósł adwokat M.G., domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia w zakresie kosztów, poprzez przyznanie 1.180,80 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwoty, obejmującej podatek od towarów i usług.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie:
a) art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm., dalej: p.p.s.a.) oraz § 8 pkt 4 w zw. z § 21 ust. 1 pkt 1 lit a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu poprzez nieuwzględnienie, iż przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie była należność pieniężna w kwocie 6.320,00 zł wskazana przez pełnomocnika skarżącej w uzupełnieniu skargi na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2018 roku i w konsekwencji nieprzyznanie przez Sąd I instancji kwoty obliczonej na podstawie ww. przepisów;
b) art. 250 § 1 p.p.s.a. oraz § 21 ust. 1 pkt 1 lit c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu poprzez nieprawidłowe uznanie, iż niniejsza sprawa jest "inną sprawą" w rozumieniu wskazanego wyżej przepisu, pomimo, iż pełnomocnik skarżącej wskazał w uzupełnieniu skargi na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2018 roku, iż przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest należność pieniężna w kwocie 6.320,00 zł;
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 205 § 2 p.p.s.a., do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Do wymienionych w cytowanym przepisie przepisów odrębnych, na podstawie których ustala się wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika, należy zaliczyć m.in. rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714). Przepis § 21 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej aktu prawnego stanowi, że opłaty wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji: