Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący: sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Spółki A na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 marca 2018 r. sygn. akt III SA/Wr 44/18 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uzupełniania braków formalnych skargi w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu z dnia [...] grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 29 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Wr 44/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, na podstawie 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej: p.p.s.a.) odmówił Spółce A przywrócenia terminu do usunięcia braków formalnych skargi Spółki na decyzję Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu z [...] grudnia 2017 r. w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.
Sąd wskazał, iż zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III z 24 stycznia 2018 r. pełnomocnik strony skarżącej został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi, przez złożenie: 1) pełnomocnictwa lub jego uwierzytelnionego odpisu do działania w imieniu skarżącej przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub sądami administracyjnymi; 2) dokumentu lub jego uwierzytelnionego odpisu określającego umocowanie do reprezentowania strony skarżącej, (KRS), w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Ponieważ w wyznaczonym terminie braki skargi nie zostały uzupełnione, Sąd postanowieniem z 27 lutego 2018 r. odrzucił skargę i zwrócił spółce uiszczony wpis sądowy.
Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi Spółki 12 marca 2018 r., który pismem z 16 marca 2018 r. wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, załączając do pisma pełnomocnictwo oraz odpis KRS-u.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że pełnomocnik strony skarżącej - wbrew treści art. 87 § 2 p.p.s.a. - nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy strony skarżącej w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, to jest aby po jej stronie wystąpiła przeszkoda uniemożliwiająca zachowanie powyższego terminu. Pełnomocnik strony skarżącej de facto nie podał bowiem żadnej konkretnej przyczyny, która mogłaby stanowić podstawę do przyjęcia braku jej zawinienia w uchybieniu terminu i odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W ocenie Sądu pełnomocnik spółki we wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w żaden sposób nie uprawdopodobnił braku winy strony skarżącej w uchybieniu terminowi, a zawarł w nim jedynie polemikę z zasadnością działań podjętych przez Sąd I instancji.
Zażalenie na to postanowienie wniosła spółka, podnosząc zarzuty naruszenia:
1. art. 87 § 2 p.p.s.a. poprzez jego nieuwzględnienie w sytuacji, w której spółka uprawdopodobniła okoliczności wskazujące na brak jej winy w uchybieniu terminowi;
2. art. 31 § 3 oraz art. 58 § 1 w zw. z art. 49 § 2 i 3 p.p.s.a. poprzez wydanie postanowienia o odrzuceniu wniosku w sytuacji, kiedy pismo uchybiające brakom formalnym winno być pozostawiane bez rozpoznania a nie odrzucone.
Spółka wniosła o zmianę postanowienia i przyjęcie do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego od organu a także zwolnienie spółki z ponoszenia kosztów postępowania zażaleniowego.