Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S. Sp. z o.o. w likwidacji w upadłości w T. na postanowienie w zakresie zwrotu kosztów postępowania zawarte w punkcie 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 18 września 2018 r., sygn. akt I SA/Rz 331/18 w sprawie ze skargi S. Sp. z o.o. w likwidacji w upadłości w T. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia [...] lutego 2018 r.: nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w przedmiocie określenia kwoty długu celnego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 18 września 2018 r., sygn. akt I SA/Rz 331/18 w sprawach ze skarg S. Sp. z o.o. w likwidacji w upadłości w T. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia [...] lutego 2018 r.: nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w przedmiocie określenia kwoty długu celnego w pkt 1 uchylił zaskarżone decyzje, w pkt 2 zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie na rzecz skarżącego S. Sp. z o.o. w likwidacji w upadłości w T. kwotę 1.360 (słownie tysiąc trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu wyroku w odniesieniu do kosztów Sąd ten wskazał, że orzekł o nich po myśli art. 200 i art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm., dalej: p.p.s.a.) Z uwagi jednak na fakt połączenia spraw do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia - tożsamych, co do okoliczności faktycznych i prawnych, przez co wymagających mniejszego nakładu pracy, na co wskazują dobitnie tożsame, co do treści skargi oraz kontrolowane decyzje, a także mając na względzie korzystanie przez skarżącego z częściowego prawa pomocy, przez co koszty postępowania sądowego w dużej mierze poniósł Skarb Państwa, Sąd postanowił na podstawie art. 206 p.p.s.a. przyznać pełnomocnikowi syndyka wynagrodzenie w wysokości połowy należnych, zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800, ze zm.) opłat, w każdej połączonej sprawie, tj. po 240 zł zamiast 480 zł. Łącznie w 4 sprawach dało to kwotę 960 zł, gdyż na zasądzone koszty złożyły się jeszcze opłaty sądowe, uiszczone tytułem wpisów od skarg (4 x 100 zł).
W zażaleniu na powyższe postanowienie, zawarte w pkt II wyroku skarżąca wskazała, że doszło do naruszenia przepisów postępowania, które miało wpływ na treść zaskarżonego postanowienia, a mianowicie:
a) art. 200 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie polegające na braku przyznania skarżącemu pełnych kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw;
b) art. 206 p.p.s.a. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie polegające na przyjęciu, iż w niniejszej sprawie miał miejsce uzasadniony przypadek umożliwiający odstąpienie od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania w części, podczas gdy takie przesłanki nie zaistniały;
c) § 15 ust. 1 - 3 w zw. z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie poprzez jego niezastosowanie polegające na zasądzeniu tytułem zastępstwa procesowego kwoty w wysokości 240 zł zamiast stawki minimalne, tj. 480 zł.
Biorąc pod uwagę powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i orzeczenie o kosztach zgodnie z normami przepisanymi oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania za II instancję w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.