Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Ministra Inwestycji i Rozwoju na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt V SA/WA 732/17 w zakresie przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o w N. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 1 sierpnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty przypadającej do zwrotu ze środków budżetu Unii Europejskiej postanawia oddalić zażalenie
Wyrokiem z dnia 18 lipca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Sp. z o.o. z siedzibą w N. (skarżąca) na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 1 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty przypadającej do zwrotu ze środków budżetu Unii Europejskiej. Pismem z 2 października 2017 r. skarżąca reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 3 listopada 2017 r. pełnomocnik strony skarżącej został wezwany do złożenia odpisu pełnego z Krajowego Rejestru Sądowego lub jego uwierzytelnionej kopii, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. Wezwanie doręczono 13 listopada 2017 r. Pismem z 24 listopada 2017 r. (nadanym w dniu 27 listopada 2017 r.) pełnomocnik skarżącej wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez złożenie odpisu zupełnego z Krajowego Rejestru Sądowego, uzupełniając je jednocześnie. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wyjaśnił, że uchybienie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej spowodowane było nagłą chorobą (infekcja z wysoką gorączką, zawrotami głowy i innymi dolegliwościami). Pełnomocnik skarżącej wskazał nadto, że w czasie choroby przebywał poza domem, co dodatkowo uniemożliwiło podjęcie stosownych czynności. Będąc zmuszonym do pozostania w miejscu zachorowania nie był w stanie wykonywać pracy. Do wniosku pełnomocnik załączył zaświadczenie lekarza chorób wewnętrznych, specjalisty medycyny rodzinnej z 20 listopada 2017 r. Pełnomocnik skarżącej wskazał nadto, że objęty zarządzeniem z 3 listopada 2017 r. obowiązek przedłożenia odpisu zupełnego z KRS nie był niezbędny dla wykazania należytego umocowania do reprezentowania skarżącej. Pełnomocnictwo udzielone radcy prawnemu (załączone do skargi kasacyjnej), udzielono 4 września 2017 r. przez jedynego członka zarządu, ujawnionego w KRS i uprawnionego do samodzielnej reprezentacji spółki. Ostatni wpis w KRS dokonany został 14 sierpnia 2017 r., a więc przed udzieleniem pełnomocnictwa. W ocenie pełnomocnika treść wpisu w KRS była aktualna na dzień złożenia skargi kasacyjnej. Biorąc pod uwagę powyższe Sąd pierwszej instancji uznał, że odpowiednio udokumentowana okoliczność choroby pełnomocnika, miała charakter obiektywnie istniejącej przeszkody, która uniemożliwiła zastosowanie się do wezwania w ustawowym 7 dniowym terminie. Sąd pierwszej instancji uznał więc, że wnioskodawca uprawdopodobnił, że uchybienie terminu do złożenia odpisu pełnego z KRS-u nastąpiło bez jego winy. Sąd pierwszej instancji nie podzielił jednak stanowiska pełnomocnika skarżącej, co do braku konieczności przedłożenia odpisu pełnego z KRS. W ocenie Sądu pierwszej instancji odpis pełny z KRS-u wskazuje, że osoba podpisana pod pełnomocnictwem jest uprawiona do jego udzielenia, co w rozpoznawanej sprawie nie miało miejsca.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Minister Inwestycji i Rozwoju wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenia art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (teks jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) poprzez jego błędne zastosowanie polegające na uznaniu, że pełnomocnik skarżącej bez własnej winy uchybił terminowi do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej. Powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego organ podniósł, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie nie jest możliwe w sytuacji, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Choroba może stanowić przyczynę, która uprawdopodobni brak winy w uchybieniu, o ile jest to choroba nagła i poważna, uniemożliwiająca dokonanie nieskomplikowanej i nieczasochłonnej czynności procesowej. W ocenie organu wskazana przez pełnomocnika skarżącej okoliczność uniemożliwiająca zachowanie terminu nie stanowiła przeszkody nie do przezwyciężenia. Profesjonalny pełnomocnik świadomy znaczenia czynności procesowej, do wykonania której był zobowiązany powinien w ocenie organu zaangażować do wysłania korespondencji osobę trzecią, w związku z czym nie zaszły podstawy do uznania, że brak winy został uprawdopodobniony.