Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Urszula Raczkiewicz po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia K.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. akt V SA/Wa 2236/11 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 grudnia 2011 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi K.K. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie wiążącej informacji taryfowej postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. akt V SA/Wa 2236/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił zażalenie K.K. na swoje postanowienie z dnia 6 grudnia 2011 r. odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Szefa Służby Celnej z [...] sierpnia 2011 r. wydaną w przedmiocie wiążącej informacji taryfowej.
W uzasadnieniu Sąd podał, że zarządzeniami z 13 stycznia 2012 r. Przewodniczący Wydziału wezwał pełnomocnika skarżącej - adw. A.B., do uzupełnienia braków formalnych zażalenia w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia - poprzez nadesłanie 1 egzemplarza odpisu zażalenia i uiszczenie wpisu od zażalenia. Pełnomocnik uiściła wpis lecz odpisu zażalenia nie nadesłała.
W związku z nieprzesłaniem odpisu zażalenia na postanowienie odmawiające przywrócenia terminu Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. zaskarżonym postanowieniem odrzucił zażalenie na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.).
W zażaleniu na postanowienie z 28 lutego 2012 r. o odrzuceniu zażalenia, pełnomocnik skarżącej podniosła, że Sąd wcześniej nie wzywał do przesłania odpisów zażaleń, wobec czego jej zdaniem ilość złożonych zażaleń była wystarczająca. Pozostała część zażalenia zawiera argumentację dotyczącą wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, który został rozstrzygnięty odrębnie postanowieniem WSA z 6 grudnia 2011 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozpoznawane zażalenie na postanowienie z 28 lutego 2012 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie z przyczyn podanych poniżej.
Zgodnie z art. 47 § 1 p.p.s.a. do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. W myśl art. 49 § 1 powołanej ustawy, jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Odmienna regulacja, o której mowa w końcowej części tego przepisu to stosownie do art. 178 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. odrzucenie zażalenia w przypadku nie uzupełnienia jego braków w wyznaczonym terminie.
Z akt sprawy wynika, że Sąd I instancji prawidłowo zastosował wskazane wyżej przepisy, gdyż wezwanie do nadesłania jednego egzemplarza odpisu zażalenia w terminie 7 dni pod rygorem jego odrzucenia zostało skutecznie doręczone profesjonalnemu pełnomocnikowi skarżącej w dniu 24 stycznia 2012 r. (k-136 akt sądowych), lecz nie zostało przez niego wykonane. Pełnomocnik skarżącej przesłał co prawda po otrzymaniu wezwania Sadu w dniu 23 lutego 2012 r. pismo procesowe nazwane "zażalenie na postanowienie z dnia 6 grudnia 2011 r. (uzupełnienie)", jednakże nie można było potraktować tego pisma jako wypełnienie żądania Sądu, bowiem w swojej treści nie odpowiadało zażaleniu złożonemu w dniu 27 grudnia 2011 r. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego obowiązkiem pełnomocnika procesowego strony było wykonanie wezwania z art. 49 § 1 p.p.s.a do dostarczenia w wyznaczonym terminie odpisu zażalenia, gdyż w przeciwnym wypadku naraża stronę na ryzyko zastosowania objętego wezwaniem rygoru odrzucenia zażalenia, co zresztą nastąpiło.
Zatem prawidłowo Wojewódzki Sąd Administracyjny przyjął, że pełnomocnik skarżącej, będący adwokatem nie zastosował się do wezwania Sądu.
Należy także wskazać, że załączenie do będącego przedmiotem rozpoznania przez NSA zażalenia, odpisu żądanego przez Sąd I instancji zażalenia na postanowienie z 6 grudnia 2011 r. - nie stanowi wypełnienia tego żądania.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.