Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia P. K. N. O. S.A. w P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 września 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 3936/15 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi P. K. N. O. S.A. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie unieważnienia zgłoszenia celnego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 23 września 2016 r. odrzucił skargę P. K. N. O. S.A. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] sierpnia 2015 r. w przedmiocie unieważnienia zgłoszenia celnego.
Sąd I instancji wskazała w motywach, że zarządzeniem z dnia 14 października 2015 r., doręczonym pełnomocnikowi skarżącej spółki w dniu 19 października 2015 r., wezwano stronę do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego upoważniającego osobę podpisującą skargę do reprezentowania spółki w postępowaniu przed sądem oraz złożenie dokumentu określającego umocowanie do udzielenia pełnomocnictwa, tj. pełnego odpisu KRS w oryginale lub uwierzytelnionej kopii.
Określone powołanym zarządzeniem dokumenty zostały złożone przez stronę w dniu 2 listopada 2015 r.
W takim stanie sprawy Sąd I instancji uznał, że strona dokonał uzupełnienia braków formalnych skargi z przekroczeniem terminu, wobec czego na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), odrzucił skargę spółki.
P. K. N. O. S.A. w P. zażaleniem zaskarżył postanowienie Sądu I instancji wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu strona podniosła, że nie można było zgodzić się z Sądem I instancji, iż data wpływu do spółki zarządzenia była równa dacie faktycznego jego odbioru przez pełnomocnika spółki. W ocenie skarżącej bezpodstawnie przyjęto, że data wpływu do kancelarii spółki jest tą samą datą co data doręczenia pisma adresatowi, czyli pełnomocnikowi skarżącej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie znajduje usprawiedliwionych podstaw.
Kwestią sporną na tle motywów objętego zażaleniem postanowienia Sądu I instancji oraz stanowiska strony skarżącej wyrażonego w uzasadnieniu zażalenia jest data doręczenia pełnomocnikowi skarżącej spółki wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi zgodnie z zarządzeniem z dnia 14 października 2015 r.
Zgodnie z treścią art. 67 § 5 p.p.s.a. jeśli ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom.
Skarżąca spółka wyznaczyła jako swojego pełnomocnika, umocowanego do jej reprezentacji tak w toku postępowania administracyjnego jak i postępowań sądowych - przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi B. S.. Jako adres do doręczeń wskazano natomiast ul. Ch. 7 w P..
Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi spółki PKN O., co wynika zarówno z treści samego wezwania jak i zwrotnego poświadczenia jego odbioru (k: 22 i 23 akt sądowych), zaadresowane został do wymienionego z imienia i nazwiska pełnomocnika strony skarżącej na wymieniony adres, podany w skardze jako adres do doręczeń. Z treści zawartej na odwrocie zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika natomiast, że odbioru w imieniu adresata, a więc B. S., dokonał upoważniony pracownik.
Doręczenia, wobec jego niewadliwości tak pod względem jego nadania na wskazany przez stronę adres i jego skierowania do wyznaczonego przez stronę pełnomocnika (adresata), dokonane zostało zatem zgodnie z powołanym art. 67 § 5 p.p.s.a. Nie ma przy tym znaczenia kiedy, w jakiej faktycznie dacie, B. S. uzyskał wezwanie bądź wiedzę o korespondencji adresowanej do niego przez Sąd, albowiem jak już wskazano przesyłka prawidłowo zaadresowana zawierająca wezwanie została odebrana przez upoważnionego do dokonania takiej czynności pracownika, co powoduje uznanie, że data jej odbioru stanowi datę w której adresat otrzymał kierowaną do niego przesyłkę - wezwanie. Fakty następczego przekazania z kancelarii spółki korespondencji jej adresatowi jest wyłącznie wewnętrzną sprawą organizacji obiegu korespondencji, która obciąża swoimi skutkami wyłącznie stronę i wyznaczonego przez nią pełnomocnika.
Reasumując, Sąd I instancji prawidłowo uznał, że wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi doręczone zostało pełnomocnikowi PKN O. S.A. w P. w dniu 19 października 2015 r. i od tej daty rozpoczął bieg terminu określonego w wezwaniu, który to upływał z dniem 26 października 2015 r.
Prawidłowo, wobec okoliczności nadesłania, nadania w placówce pocztowej, przez pełnomocnika skarżącej spółki dokumentów wymienionych w wezwaniu, w dniu 2 listopada 2015 r., Sąd I instancji odrzucił skargę wobec nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie jej braków formalnych - art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.