Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA: Zofia Flasińska (spr.), Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi P. M. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 877/10 w sprawie ze skargi P. M. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby kandydackiej postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku
Wyrokiem z dnia 21 października 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 877/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. M. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2009 r. utrzymującą w mocy decyzję Rektora-Komendanta Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu z dnia [...] czerwca 2009 r. o zwolnieniu ze służby kandydackiej st. szer. pchor. P. M.
Kwestionowany przez stronę wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Sąd ustalił, iż skarżący pełnił czynną służbę wojskową w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego na podstawie kontraktu nr [...] zawartego dniu 10 września 2008 r. Oznacza to, iż od tego dnia przyjął on na siebie obowiązki związane z wykonywaniem służby wojskowej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego. Sąd wskazał, że podstawą prawną zwolnienia skarżącego z zawodowej służby wojskowej jest przepis art. 134 ust. 1 pkt 4 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 141, poz. 892 ze zm.), zgodnie z którym organ wojskowy ma obowiązek zwolnić ze służby kandydata na żołnierza zawodowego w przypadku niespełnienia przez niego wymogów określonych w regulaminie studiów lub nauki. Zwolnienie ze służby kandydackiej następuje odpowiednio decyzją rektora-komendanta uczelni wojskowej, komendanta szkoły podoficerskiej lub komendanta ośrodka szkolenia. Sąd ustalił, że skarżący, będący słuchaczem Studium Oficerskiego w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu, został zwolniony ze służby kandydackiej, albowiem nie zaliczył jednego przedmiotu, jakim jest wychowanie fizyczne. Regulamin Nauki Studium Oficerskiego z dnia 30 września 2008 r., obowiązujący w okresie, w którym skarżący był słuchaczem studium, wyraźnie wskazuje w § 30, iż warunkiem ukończenia nauki jest zrealizowanie programu nauczania. Stosownie do § 21 tego regulaminu, słuchacz studium ma obowiązek zaliczyć każdy etap nauki i szkolenia, bez zaliczenia nie może on przystąpić do egzaminu na oficera. W ocenie Sądu, nie można lekceważyć wychowania fizycznego w ramach przygotowania osób do pełnienia funkcji dowódczych w wojsku. Tym bardziej, że - jak słusznie zauważył Minister Obrony Narodowej - niezaliczenie przez skarżącego tego przedmiotu dotyczy II etapu szkolenia, w którym wymagania są mniejsze, niż w kolejnym III etapie szkolenia, którego wymagania dla kandydatów na oficerów są wyższe.
W ocenie Sądu, sposób postępowania wobec skarżącego przy zaliczeniu tego przedmiotu jest zgodny w treścią § 25 cyt. regulaminu z dnia 30 września 2008 r. Skarżącemu kilkakrotnie przesuwano termin zaliczenia. We wniosku z dnia 4 lutego 2009 r. skarżący wskazał, iż będzie gotowy do zaliczenia w dniu 25 marca 2009 r. Termin zaliczenia egzaminu organ wyznaczył na dzień 28 kwietnia 2009 r., a więc ponad miesiąc po wskazanym przez siebie terminie. Jednak tego dnia P. M. nie zaliczył przedmiotu i zwrócił się o nowy termin wyznaczenia zaliczenia. Termin ten wyznaczono na dzień 8 czerwca 2009 r., do egzaminu skarżący jednak nie przystąpił. Kolejny egzamin odbył się w dniu 15 czerwca 2009 r., ale i tym razem skarżący nie zaliczył przedmiotu. Termin zaliczenia przesuwano skarżącemu na jego wniosek i był on dłuższy niż wnioskowany, a egzamin komisyjny w dniu 15 czerwca 2009 r. odbył się przed komisją, w skład której nie wchodził nauczyciel, któremu skarżący w pismach do Ministra Obrony Narodowej zarzucał złośliwe zachowanie w stosunku do swojej osoby. W tej sytuacji zgodnie z § 25 ust. 3 Regulaminu Nauki Studium Oficerskiego skarżący nie mógł ukończyć szkolenia, bowiem nie zaliczył poprzedniego etapu szkolenia. Uprawniony był zatem wniosek Dyrektora Instytutu Dowodzenia do Rektora-Komendanta o zastosowanie wobec P. M. przepisu art. 134 ust. 1 pkt 4 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.