Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Jan Kacprzak, Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi W. w W. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1206/07 oddalającego skargę W. w W. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] kwietnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości położonej w Warszawie postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku.
W. w W. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 kwietnia
2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1206/07, którym to wyrokiem Sąd oddalił skargę W. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] kwietnia 2007 r. w przedmiocie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości położonej w W., przy ul. K. [...].
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do zasady wyrażonej w art. 285a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego przysługuje, gdy zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Oznacza to, że skarga taka nie przysługuje, jeżeli stronie przysługiwał środek odwoławczy, jednakże strona nie skorzystała z tego środka, albowiem w takim przypadku wzruszenie orzeczenia było możliwe.
Wyjątek od tej zasady został określony w art. 285a § 2 P.p.s.a., który polega na tym, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, jeżeli strony nie skorzystały z przysługujących im środków prawnych, ale tylko wówczas gdy jest to wyjątkowy przypadek, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela oraz gdy nie jest możliwa zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych. Strona wnosząca skargę na podstawie art. 285a § 2 P.p.s.a. obowiązana jest w skardze, poza innymi warunkami wymienionymi w art. 285e § 1 P.p.s.a., wykazać, że występuje wyjątkowy przypadek uzasadniający wniesienie skargi (art. 285e § 1 pkt 5 P.p.s.a.). Skargę, która nie spełnia wymagań określonych w art. 285e § 1 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 285h § 1 P.p.s.a.
Z akt sprawy wynika, że po wydaniu w tej sprawie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1206/07, W. nie złożyła wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku i nie wniosła skargi kasacyjnej, wobec czego wyrok ten stał prawomocny, natomiast w dniu 23 sierpnia 2010 r. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku z dnia 22 kwietnia 2008 r. W skardze tej nie zostało w żaden sposób wykazane, że występuje wyjątkowy przypadek w rozumieniu art. 285a § 2 P.p.s.a., a w szczególności nie zostały przytoczone w skardze okoliczności wskazujące na uzasadnione powody, które uniemożliwiły skorzystanie przez W. z przysługującego jej środka prawnego w postaci skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 22 kwietnia 2008 r.
W tym stanie rzeczy skarga nie spełnia wymagań określonych w art. 285e § 1 pkt 5 P.p.s.a., a wobec tego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 285h § 1 P.p.s.a., skargę odrzucił.