Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi J. M. na niewykonanie przez Wojewodę [...] wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt I SA/Wa 1183/11
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. M. i G. M. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 580/15 w sprawie ze skargi J. M. na niewykonanie przez Wojewodę [...] wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1183/11 postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 11 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 580/15 po rozpoznaniu skargi J.M. na niewykonanie przez Wojewodę [...] wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1183/11 odrzucił skargę (pkt 1) oraz zwrócił skarżącemu kwotę 200 złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że organem zobowiązanym do wykonania orzeczenia Sądu z dnia 15 maja 2012 r., nie był Wojewoda [...], do którego skarżący skierował wezwanie do wykonania wyroku, lecz Minister, którego decyzja została uchylona.

W terminie ustawowym J.M. i G.M. wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanego wyżej prawomocnego postanowienia WSA w Warszawie, opierając ją na podstawie art. 285a § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej jako "P.p.s.a.").

Skarżący zaskarżone postanowienie zaskarżyli w części dotyczącej pkt. 1 orzeczenia, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, a to:

1. art. 58 § 1 pkt 1 i 6 P.p.s.a. poprzez błędne przyjęcie podstawy prawnej odrzucenia skargi, bowiem skarga należała do właściwości sądów administracyjnych i nie istniały w dacie wniesienia skargi inne przyczyny uzasadniające niedopuszczalność skargi,

2. nierozważenie możliwości wydania orzeczenia merytorycznego zgodnie ze skargą - na podstawie obowiązującego w dniu wniesienia skargi brzmienia art. 154 § 1-3 P.p.s.a. - przez WSA w Warszawie w oparciu o zasadę bezpośredniego stosowania Konstytucji RP w związku z ustanowioną i wielokrotnie podkreślaną przez Trybunał Konstytucyjny zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, bezpieczeństwa prawnego i pewności prawa, które nakazują obowiązek poszanowania przez ustawodawcę interesów w toku, ochrony praw słusznych i nabytych, niedziałania prawa wstecz, prawa do sądu;

3. naruszenia art. 138 P.p.s.a. w zakresie właściwego pełnego określenia przedmiotu zaskarżenia;

4. niezastosowanie art. 154 § 1 P.p.s.a.

Ponadto skarżący swoją skargę oparli także na naruszeniu przepisów materialnych, tj. art. 73 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.).

Dodatkowo skarżący podkreślili, że poprzez wydanie zaskarżonego postanowienia dotąd nie została wydana prawidłowa i zgodna z prawem oraz wytycznymi WSA w Warszawie decyzja w sprawie przejścia własności gruntu na rzecz Skarbu Państwa i nie zostało wypłacone słuszne odszkodowanie, które rekompensowałoby skarżącemu straty i szkody majątkowe ze bezumowne korzystanie z jego gruntów zabranych pod budowę drogi publicznej. Nadto wzruszenie zaskarżonego orzeczenia nie było i nie jest możliwe, bowiem skarżący nie miał wiedzy o zakończeniu sprawy. Pełnomocnik ustanowiony z urzędu dla skarżącego nie poinformował skarżącego o zakończeniu sprawy. Skarżący nie miał zatem żadnej możliwości podjęcia decyzji co do możliwości zaskarżenia postanowienia do drugiej instancji.

Strona 1/3