Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Roman Hauser Zbigniew Rausz (spr) po rozpoznaniu w dniu 28 października 2004 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K. K. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku (sygn. akt III SAB/Gd 2/04) w sprawie ze skargi K. K. na bezczynność Dyrektora Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 1 w Gdańsku w przedmiocie zadośćuczynienia za błąd lekarski postanawia oddalić skargę
K. K. złożyła w dniu 27 września 2004 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę opartą na przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr. 179 poz. 1843), w której wnioskowała:
1/ stwierdzenie przewlekłości postępowania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie wszczętej jej skargą z 13 stycznia 2004 r. sygn. akt sądowych III SAB/Gd.2/04
2/ zasądzenie na jej rzecz od Skarbu Państwa odszkodowania w kwocie 10000,- zł.
Skarga, którą 13 stycznia 2004 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku nie została merytorycznie rozpoznana, dotąd bowiem nie wydano w sprawie prawomocnego orzeczenia.
Według skarżącej Sąd działający w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej zobowiązany jest do przestrzegania praw międzynarodowych (Konwencji, Umów, Paktów), żeby stronie poszkodowanej zapewnić ochronę prawną.
W tym przypadku Sąd tego nie czyni, bo postępowanie w sprawie trwa dłużej niż jest to konieczne do rozpatrzenia sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Ustawa z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr. 179 poz. 1843) reguluje zasady i tryb wnoszenia oraz rozpoznawania skargi strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności sądu. Według postanowień art. 2 ust. 1 cyt. ustawy strona może wnieść skargę na przewlekłość postępowania sądowego, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.
Skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy nastąpiła przewlekłość, wnosi się w toku postępowania w sprawie do sądu, przed którym toczy się postępowanie (art. 5 ust. 1 i 2 ustawy).
Odnosząc ten stan prawny do rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że w tym przypadku nie nastąpiła przewlekłość postępowania sądowego w rozumieniu cytowanych przepisów. K. K.13 stycznia 2004 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Dyrektora Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 1 Akademickiego Centrum Klinicznego Akademii Medycznej w Gdańsku w sprawie zadośćuczynienia za błąd lekarski. Następnie w dniu 3 marca 2004 r. złożyła prośbę o zwolnienie jej od kosztów sądowych. Po uzupełnieniu dokumentacji z tym związanej przez przedłożenie przez skarżącą Sądowi w dniu 16 marca 2004 r. wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z 18 marca 2004 r. przyznał wnioskodawczyni prawo pomocy przez zwolnienie jej od kosztów sądowych. Po przekazaniu przez Dyrektora Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr .1 Akademickiego Centrum Klinicznego Akademii Medycznej w Gdańsku odpowiedzi na skargę sprawa została skierowana na posiedzenie niejawne.