Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Małgorzata Borowiec, Maria Rzążewska, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. B. na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi J. B. na bezczynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie rozpoznania odwołania, sygn. akt I OSK 1129/07 postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarżący J. B. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie z jego skargi na bezczynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie rozpoznania odwołania, domagając się odszkodowania w kwocie 10 000 zł, zalecenia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu rozpoznania skargi kasacyjnej w terminie najpóźniej 30 dni od dnia rozpoznania skargi na przewlekłość postępowania oraz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Z akt sprawy wynika, że wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązał Ministra Skarbu Państwa do wydania, w terminie trzydziestu dni od otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, decyzji w przedmiocie odwołania J. B. od decyzji Wojewody Ś. z dnia [...] Minister Skarbu Państwa wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku, która została przedstawiona Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu wraz z aktami sprawy w lipcu 2007 r. W styczniu 2008 r. skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843, zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Z akt sprawy wynika, że po prawidłowym i terminowym wykonaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny wstępnych czynności sądowych (zarejestrowaniu sprawy), sprawa oczekuje na wyznaczenie terminu rozprawy zgodnie z kolejnością wpływu. Czas oczekiwania spowodowany jest dużym wpływem spraw do Naczelnego Sądu Administracyjnego, przekraczającym możliwości ich szybszego rozpoznawania przez ten Sąd.
Ustawa nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r., który stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy.
W rozpoznawanej sprawie od dnia przedstawienia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu skargi kasacyjnej wraz z aktami spawy do dnia wniesienia skargi na przewlekłość postępowania upłynął okres niecałych 7 miesięcy, wobec czego nie można mówić o przewlekłym załatwianiu sprawy. A ponadto należy zauważyć, iż termin rozprawy w tej sprawie został wyznaczony na 22 kwietnia 2008 r.
Mając na uwadze powyższe względy Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę na przewlekłość postępowania stwierdzając, że w przedmiotowym postępowaniu nie można mówić o przewlekłości w rozumieniu przepisów ustawy.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia.