Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Jacek Chlebny, Sędziowie NSA: Zofia Flasińska (spr.), Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi R. K. na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt I OSK 2116/10 ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania
Wyrokiem z dnia 30 września 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 948/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi R. K., uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2010 r. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej w części umarzającej postępowanie pierwszej instancji.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniosło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie.
W piśmie z dnia 10 stycznia 2011 r. R. K. złożył wniosek o zawieszenie postępowania kasacyjnego z uwagi na złożenie przez niego wniosku do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Miasta Sochaczewa z dnia [...] marca 2010 r.
W piśmie z dnia 1 marca 2011 r. R. K. złożył wniosek o odstąpienie od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wyrokiem z dnia 30 marca 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz zasądził od R. K. na rzecz organu kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego (sygn. akt I OSK 2116/10).
W dniu 12 czerwca 2016 r. R. K.i wniósł w dwóch pismach skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Skarżący wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie I OSK 2116/10 oraz o zasądzenie na jego rzecz od Skarbu Państwa - Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego odpowiedniej sumy pieniężnej łącznie w kwocie 14 000 zł.
W uzasadnieniu skargi podniósł, iż w dniu 10 stycznia 2011 r. złożył wniosek o zawieszenie postępowania kasacyjnego, lecz do tej pory nie został on rozpoznany. Naczelny Sąd Administracyjny nie rozpoznał również jego wniosku z dnia 1 marca 2011 r. o odstąpienie od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.), skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie. Oznacza to, że skarga na przewlekłość postępowania jest dopuszczalna jedynie w toku postępowania w sprawie, której dotyczy, bowiem zasadniczym celem tej skargi jest usunięcie stanu przewlekłości i spowodowanie rozpoznania toczącej się sprawy. W związku z tym stwierdzić należy, że niedopuszczalne jest zarówno wniesienie skargi na przewlekłość postępowania po prawomocnym zakończeniu postępowania, jak również przed jego wszczęciem.
Z akt sprawy wynika, że w tej sprawie postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie toczy się, ponieważ zostało zakończone wyrokiem tego Sądu z dnia 30 marca 2011 r., sygn. akt I OSK 2116/10 uchylającym zaskarżony wyrok i przekazującym sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. Należy dodać, że pismem z dnia 13 czerwca 2011 r. skarżący cofnął skargę, w związku z czym postanowieniem z dnia 16 czerwca 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 1082/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie sądowe w tej sprawie. Wobec prawomocnego zakończenia postępowania sądowego skarga na przewlekłość postępowania w tej sprawie jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu. Z tego też powodu zarzuty skarżącego dotyczące nierozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny jego wniosków z 2011 r. nie mogą być oceniane.
W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 i 180 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718) oraz w związku z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. orzekł jak w sentencji.