Skarga J. C. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie w sprawie ze skargi na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Łobzie w przedmiocie przymusowego leczenia , sygn. akt SAB/Sz 7/00
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms (spr.) Sędziowie NSA Zbigniew Rausz Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2004 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. C. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie w sprawie ze skargi J. C. na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Łobzie w przedmiocie przymusowego leczenia , sygn. akt SAB/Sz 7/00 postanawia odrzucić skargę na przewlekłość postępowania.

Uzasadnienie

J. C. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie w sprawie ze skargi J. C. na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Łobzie w przedmiocie przymusowego leczenia, sygn. akt SAB/Sz 7/00. Z akt sprawy wynika, że skarga w tej sprawie została odrzucona prawomocnym postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie z dnia 8 marca 2000 r., na tej podstawie, że żądania skarżącego mają charakter cywilnoprawny i do ich rozpoznania właściwy jest sąd powszechny.

Następnie prawomocnym postanowieniem z dnia 21 marca 2002 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie odrzucił wniosek J. C. o wznowienie postępowania w tej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W piśmie nazwanym skargą na represje i celowe przewlekanie sprawy skarżący zarzuca, że jest represjonowany i prześladowany przez Prezesa Sądu, który nie dopuszcza do rozpoznania sprawy, a w szczególności skargi z dnia 16 października 2004 r. Pismo z takimi zarzutami nie spełnia wymagań skargi na przewlekłość postępowania określonych w ustawie z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843).

Stosownie do przepisu art. 6 ust. 1 i 2 powołanej ustawy, skarga na przewlekłość postępowania sądowego powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a ponadto powinna zawierać żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania oraz przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie. Okoliczności uzasadniające żądanie, które należy przytoczyć w skardze dotyczą okoliczności wskazujących, iż w postępowaniu sądowym, którego skarga dotyczy nastąpiła nieuzasadniona zwłoka (przewlekłość postępowania). Skarżący w skardze na przewlekłość postępowania w tej sprawie nie przytoczył takich okoliczności. Niezależnie od tego należy podnieść, że sprawa ze skargi na bezczynność organu została prawomocnie zakończona postanowieniem z dnia 8 marca 2000 r.

Skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 ustawy, sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wezwania do uzupełnienia braków (art. 9 ust. 1 ustawy).

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1