Zażalenie na postanowienie NSA w sprawie ze skargi na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w W. w przedmiocie wydania decyzji w sprawie udzielania pomocy społecznej w formie zasiłku celowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Jan Kacprzak (spr.) Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. D. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 marca 2010 r. sygn. akt I OPP 9/10 o odrzuceniu skargi na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu, sygn. akt II SAB/Wr 88/2001 w sprawie ze skargi M. D. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w W. w przedmiocie wydania decyzji w sprawie udzielania pomocy społecznej w formie zasiłku celowego postanawia: odrzucić zażalenie. NSA/post.1 - postanowienie "ogólne"

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 19 marca 2010 r. sygn. akt I OPP 9/10 odrzucił skargę M. D. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu (sygn. akt II SAB/Wr 88/2001) w sprawie z jego skargi na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w W. w przedmiocie wydania decyzji w sprawie udzielania pomocy w formie zasiłku celowego.

W dniu 13 maja 2010 r. skarżący złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie zatytułowane "skarga kasacyjna" od postanowienia tego Sądu z dnia 19 marca 2010 r. sygn. akt I OPP 9/10.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, że treść złożonego przez skarżącego pisma z dnia 13 maja 2010 r. powoduje, iż należy je traktować jako środek zaskarżenia skierowany w związku z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 marca 2010 r. wydanym pod sygnaturą I OPP 9/10, odrzucającym jego skargę na przewlekłość postępowania.

Rozpoznając zażalenie M. D. należy wskazać, że przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.) nie przewidują żadnego środka zaskarżenia w odniesieniu do tego rodzaju rozstrzygnięcia. Nie przewidują tego również żadne przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej "p.p.s.a."), w szczególności nie mieści się on w art. 194 § 1 p.p.s.a. zawierającym katalog orzeczeń od których przysługuje zażalenie. Postępowanie w przedmiocie skargi na przewlekłość postępowania ma więc charakter jednoinstancyjny. Wykluczone jest, tym samym wniesienie zażalenia na orzeczenie Sądu zapadłe w wyniku rozpoznania skargi na przewlekłość postępowania. Podobnie wypowiedział się Sąd Najwyższy w mającej moc zasady prawnej uchwale z dnia 23 marca 2006 r., sygn. akt III SPZP 3/05 stwierdzając, że na postanowienie w przedmiocie przewlekłości postępowania cywilnego zażalenie nie przysługuje (publ. OSNP 2006/21-22/341). Sąd Najwyższy argumentował, że wykładnia systemowa prowadzi zatem do wniosku, że skoro ustawa o skardze powołuje instytucję prawną w postaci skargi na przewlekłość postępowania odnoszącą się do wszystkich postępowań sądowych i egzekucyjnych, a wolą ustawodawcy miałaby być możliwość zaskarżalności postanowień zapadłych w przedmiocie skargi, to powinien on przewidzieć środki proceduralne temu służące we wszystkich tych rodzajach postępowań. Skoro zaś tego nie uczynił, to oznacza to, że przyjął model jednoinstancyjnego rozpoznania skargi na przewlekłość.

Należy zatem zwrócić uwagę, że w myśl art. art. 168 § 1 p.p.s.a orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. Oznacza to, stosownie do wskazanego przepisu, że orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego są prawomocne z chwilą ich podjęcia. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że zażalenie M. D. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 marca 2010 r. sygn. akt. I OPP 9/10 o odrzuceniu skargi na przewlekłość postępowania jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu.

Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 i art. 180 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne