Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia Włodzimierz Ryms Sędziowie Zbigniew Rausz (spr.) Alicja Plucińska-Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi P. B. na przewlekłość postępowania sądowego w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu z dnia 8 marca 2004 r. Nr Dz. Sam. [...] w przedmiocie uwzględnienia w całości żądania skargi wniesionej przez P. B. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy postanawia oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
P. B. złożył w dniu 24 listopada 2004 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę oparta na przepisach ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz . 1843), w której żądał: 1) stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy (sprawa stypendium za wyniki w nauce) 2) wydania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy zaliczenia niezwłocznego uzupełnienia akt niezbędnych do załatwienia sprawy w szczególności poprzez włączenie do akt II SA/Bd 330/04 poprzedzającej skargi i akt z nią związanych, 3) wydania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy zalecenie niezwłocznego przeprowadzenia rozprawy i merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, bez pominięcia wniosków strony i ustosunkowując się do wszystkich zarzutów skarg, 4) zasądzenia kwoty 1000 zł. rekompensaty finansowej.
W ocenie skarżącego niezastosowanie się przez Sąd do art. 118 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tj. niepołączenie skargi na decyzję samokontrolną organu z poprzedzającą skargą w tej samej sprawie, prowadzi w konsekwencji nie tylko do przewlekłości postępowania, ale może doprowadzić do takiej komplikacji sprawy, że właściwe jej rozpoznanie stanie się niemożliwe.
Tak więc Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy nie był w stanie na pierwszej rozprawie w dniu 15.IX.2004 r. merytorycznie orzekać dysponując na posiedzeniu niekompletnymi aktami, w konsekwencji rozprawę należało z tego powodu odroczyć. Podobnie na drugiej rozprawie - 18.XI.2004 r. - Sąd nie dysponował dowodami, których zażądał dwa miesiące wcześniej. Zarządzenie dostarczenia przez organ pozwany odpowiednich dokumentów dopiero 13.IX.2004 r. było - mając na uwadze termin rozprawy wyznaczony na 15.IX.2004 r. - głęboko spóźniony i nie było wykonalne. Takie działanie Sądu niewątpliwie przyczynia się do przewlekłości postępowania.
Także według skarżącego zmiana po pierwszej rozprawie składu orzekającego przyczynia się do przewlekłości postępowania. Niedbalstwo Sądu przy zawiadomieniu organu pozwanego o rozprawie, też pociąga za sobą przewlekłość postępowania.
Z powyższych przyczyn P. B. uznał, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy nastąpiło naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Ustawa z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843) reguluje zasady i tryb wnoszenia oraz rozpoznawania skargi strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności sądu. Według postanowień art. 2 ust. 1 cyt. ustawy, strona może wnieść skargę na przewlekłość postępowania sądowego, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.